ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΙ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ

Ο ύστερος μοντερνισμός μάς είναι σήμερα τόσο μακρινός όσο ήταν και η αρχαιότητα για την Αναγέννηση. Ιδού η αφετηρία του σημαντικού αυτού βιβλίου του Τζέιμσον, όπου έργα του μοντερνισμού στη ζωγραφική (Ρούμπενς) και τη μουσική (Βάγκνερ και Μάλερ) αντιπαραβάλλονται με έργα του ύστερου μοντερνισμού (στον κινηματογράφο), καθώς και με μια πληθώρα μεταμοντέρνων πειραμάτων (από την επιστημονική φαντασία μέχρι το "The Wire", και από τα «Ευρωσκουπίδια» στην όπερα μέχρι τον Όλτμαν και τη λογοτεχνία της Ανατολικής Γερμανίας): όλες αυτές οι δημιουργίες επιχειρούν, με διαφορετικούς τρόπους, να επινοήσουν νέες μορφές για να συλλάβουν μια συγκεκριμένη κοινωνική ολότητα. Ανά τις ιστορικές περιόδους, υποστηρίζει ο Τζέιμσον, το ζήτημα της αφήγησης επιμένει μέσα από τις πολλαπλές μορφικές αλλαγές και μεταμορφώσεις του. Τα κείμενα του Τζέιμσον προσεγγίζουν, σε εύρος και βάθος, όχι μόνο τις πολιτισμικές αλλά και τις πολιτικές και κοινωνικές συνδηλώσεις του μεταμοντερνισμού.