ΟΔΟΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΣ 0

Την περίοδο του Εμφυλίουπολέμου στη Μακρόνησο κατοικεί η ωμή βία, ο τρόμος, η απελπισία. Στον αριθμό Μηδέν της οδού Αβύσσου δε μένουνόμως μόνο «δήμιοι» και θύματα σ' αυτή την κοινωνία της παράνοιας ανήκει και ο ασυμβίβαστος ιδεολόγος, ο μικροαπατεώνας, ο περιθωριακός που κάνει τον βασανιστή, αλλά και ο ψευτοδιανοούμενος «ανανήψας» που απαγγέλλει παθιασμένα ποίηση στους παλιούς συντρόφους του...

«Η φρίκη της Μακρόνησος δε χωράει σε βιβλία. Διαβάζεται μόνο μες στα μάτια των τρελών της. Μόνο τ' αυτιά του Λαυρίου πρόφτασαν στην αρχή ν' αρπάξουν κάτι ξεφτίδια απ' τις φωνές...

Στην αρχή, γιατί αργότερα ράγισαν κι αυτά και δεν άκουαν πια τίποτα. Κι έτσι απόμειναν μόνο οι σκύλοι -με το προφητικό τους ένστικτο- να σκορπούν απ' τους καρβουνοσωρούς τις οιμωγές τους, σα μαύρουςχρησμούς που έβγαιναν απ’ τα σπλάχνα του προαιώνιου ζώου».