Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Σε αντίθεση με τον μηχανικό Στέφανο ή τον καθηγητή Κομάντο, στα έργα Η φυλακή και Το σπίτι στον λόφο αντιστοίχως, ο πρωταγωνιστής σε τούτο το μυθιστόρημα δεν είναι κάποιος διανοούμενος. Ο Τσέζαρε Παβέζε φαντάζεται εδώ έναν μικροαστό νεαρό, άεργο και αμόρφωτο, τον οποίο φέρνει προ των ευθυνών του. Ο Πάμπλο, που τον αποκαλούν έτσι επειδή παίζει κιθάρα, ζει στο Τορίνο και έχει φτάσει σε ένα σημείο καμπής. "Ήθελα να καταλάβω γιατί είχα βαρεθεί και γιατί ειδικά τώρα, που ένιωθα μόνος σαν το σκυλί, δεν ήθελα να ξέρω για τους άλλους". Ο ίδιος υποφέρει, ουσιαστικά, από τη σύνθετη δυσφορία μιας ολόκληρης εποχής, καθώς το φασιστικό καθεστώς συνεχίζει να χάνει τον έλεγχο του λαού και, συγχρόνως, η ενθουσιώδης κοινωνική συναίνεση αρχίζει να ραγίζει. Ο Πάμπλο, εντωμεταξύ, επιχειρεί να λύσει διάφορα υπαρξιακά προβλήματα και να καλύψει τις ιδεολογικές του ελλείψεις. Φεύγει για τη Ρώμη και, μέσα στη σύγχυση, επινοεί μια δική του πειθαρχία προκειμένου να επιστρέψει στη γενέτειρά του πιο δραστήριος και αποφασισμένος να κάνει πραγματικά κάτι. Από τα πλέον συγκινητικά βιβλία του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα.