Ο ΠΛΑΤΩΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ

Αντίθετα από την πάγια τακτική της έρευνας που δεν συνδέει την ερμηνεία του μύθου στον Πλάτωνα με τη λεπτομερή εξέταση του λεξιλογίου που χρησιμοποιείται γι' αυτόν, ο Brisson επικεντρώνει την προσοχή του στον τρόπο με τον οποίο ο φιλόσοφος αξιοποιεί το όλο σύστημα παραγώγων και συνθέτων του μύθου, προκειμένου να ανιχνευθεί η λειτουργία του στο πλατωνικό έργο.

Ο μύθος μελετάται ως μέσο επικοινωνίας, ως ο προφορικά μεταδιδόμενος λόγος που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, χωρίς όμως η συγκρότησή του να είναι αποκλειστικό προνόμιο των ποιητών. Εκτός από την περιγραφική λειτουργία του μύθου, ο συγγραφέας εστιάζει το ενδιαφέρον του και στον κριτικό ρόλο που έχει ο μυθος στην πλατωνική φιλοσοφία. Με μια διεισδυτική λεξικολογική ανάλυση ο Brisson αποδεικνύει ότι στον Πλάτωνα ο μύθος δεν είναι ούτε ένα είδος επαληθεύσιμου λόγου ούτε ένας λόγος που οργανώνεται με βάση την ψυχρή επιχειρηματολογία.

Επιστρέφοντας στο κείμενο ο Brisson τονίζει πόσο μεγάλη σημασία έχει, πριν ερμηνεύσουμε τη λειτουργία του μύθου, να μελετήσουμε τον ίδιο το λόγο διά του οποίου ο μύθος εκφράζεται, δηλαδή τον πλατωνικό λόγο.