Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ

Το βιβλίο του M. H. Abrams αποτελεί σταθμό στη νεότερη φιλολογία και βασική πηγή για τη μελέτη του ρομαντισμού, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αποκατάσταση της εγκυρότητας του ρομαντικού ρεύματος πενήντα χρόνια μετά την απαξίωσή του από τους μοντερνιστές του 20ού αιώνα.

Στην προσπάθειά τους να χαρακτηρίσουν την τέχνη, οι άνθρωποι μέχρι το πρώτο μισό του 18ου αιώνα ακολουθούσαν την πεποίθηση του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα ότι ο νους είναι καθρέφτης που αντανακλά τον εξωτερικό κόσμο, άρα η τέχνη είναι μίμηση της φύσης. Ο ρομαντισμός παρομοιάζει τον νου του καλλιτέχνη με φωτεινή πηγή που συμβάλλει στην αντίληψη της φύσης και του κόσμου. Έτσι, η τέχνη παύει να είναι απλή μίμηση, αλλά διαμορφώνει τη δική της, λαμπρότερη εικόνα.