Ο ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΤΗΣ

Ο Ολνύ ζει με τον μικρότερο αδερφό του και τους αλκοολικούς γονείς του σ' ένα μη προνομιούχο προάστιο της Μαδρίτης, απ' όπου ονειρεύεται να φύγει. Ενθουσιασμένος με τις ομιλίες του διανοούμενου Σαντιάγκο ντε Λέγιες, θαμπώνεται από τα ιδανικά του κομουνισμού και την επαναστατική ελπίδα και προσχωρεί στο κόμμα λίγο πριν ξεσπάσει ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, χωρίς να φαντάζεται τις συνέπειες.

Στον "Αφισοκολλητή" ο Μισέλ ντελ Καστίγιο (1933-) ξεκαθαρίζει ήδη από τον πρόλογό του πως το μυθιστόρημα δεν τάσσεται υπέρ κάποιας ιδεολογίας. Αντίθετα, συνιστά έναν διαλογικό χώρο, όπου μαρξιστικές, σταλινικές, αναρχικές και χριστιανικές απόψεις έρχονται αντιμέτωπες μεταξύ τους, χωρίς να επικρατεί ένα οριστικό όραμα, με τους αναγνώστες μάρτυρες μιας ιδεολογικής πολυφωνίας. Το ερώτημα που θέτει είναι αν έχουμε το δικαίωμα να χύσουμε αίμα για πολιτικές ιδέες, όσο γενναιόδωρες κι αν είναι. Οι απαντήσεις ποικίλλουν και δίνουν το έναυσμα να σκεφτούμε κάποια από τα διαχρονικά ερωτήματα του πολιτικώς νηφάλια σκεπτόμενου ανθρώπου, όπως ο κομματικός φανατισμός, η σύγκρουση ιδεολογιών, η βία στην υπηρεσία των ιδεών.