ΝΙΑΤΑ

«Τα έργα αυτά του 'Ακη Δήμου κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στη δραματουργία του, αλλά και στη διαδρομή του νεοελληνικού θεάτρου. Όχι μόνο γιατί οι ήρωές τους είναι νεαροί - κάτω από 35 ετών, ούτε μονάχα γιατί είναι χειμαρρώδη, γεμάτα ορμή και τρυφερότητα, αισθήματα και αλήθεια, με μια στεγνή ποιητικότητα που τα κάνει απολύτως δραστικά. Είναι έργα που έφεραν στη σκηνή την αλήθεια της εποχής τους (και όχι μόνο), τα ερωτήματα και τα ερωτηματικά που δεν εκφράζονταν εύκολα από σκηνής ως τότε. Είναι έργα για το τώρα με παράθυρο ανοιχτό στο αύριο και που, ενώ κάλλιστα μπορούν να ανήκουν στην Ελλάδα, ανοίγουν το παράθυρο στον κόσμο, αφού απουσιάζει το αυστηρά τοπικό χρώμα. Τα έργα του ’κη Δήμου έβαλαν τις βάσεις για να χτιστεί ένα νέο θέατρο που να πατάει στη ζωή χωρίς να την περιγράφει, που να την υμνεί χωρίς να την καθαγιάζει και να την κρίνει χωρίς να την κατακρίνει. Τα έργα του ’κη Δήμου είναι τραγούδια των ερώτων που χάθηκαν και των ερώτων που έρχονται, των ονείρων που έσβησαν και αυτών που γεννιούνται, είναι τα νιάτα μας και η νίκη μας στον χρόνο. Λειτουργούν με τον τρόπο που περιγράφει η Δάφνη: «Με τον καλύτερό σου έρωτα δεν ταξιδεύεις. Κλειδώνεσαι σ’ ένα δωμάτιο κι οι τοίχοι είναι όλοι οι δρόμοι του κόσμου».
Από την Εισαγωγή στον Τόμο της Ειρήνης Μουντράκη