ΜΟΡΣΙΜΟΝ ΗΜΑΡ

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στον ευρύτερο Μεσογειακό χώρο κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης περιόδου του 6ου μ. Χ., αιώνα: Γόρτυνα, Συρακούσες, Καρχηδόνα, Κωνσταντινούπολη, Αντιόχεια, Αλεξάνδρεια, Εύξεινος Πόντος, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος, Ερυθρά Θάλασσα, Ταπροβάνη και Ινδίες, ο αφηγηματικός; χώρος δράσης, αλλά και τα περιθώρια του τότε γνωστού κόσμου – η οικουμένη των αρχαίων Ελλήνων.

Ιστορικά πρόσωπα, όπως ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα, ο Βελισάριος και η Αντωνίνα, ο βασιλιάς των Βανδάλων Γελίμερος και η βασίλισσα των Γότθων Αμαλασούνθα ή ο ιστορικός Προκόπιος, εμπλέκονται με τα πρόσωπα της μυθοπλασίας. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, Σασσανιδική Περσία, Γότθοι, Βάνδαλοι, Αξουμίτες, Ομηρίτες, Αραβες, ξεχασμένοι λαοί, λησμονημένες πόλεις που επικάλυψε η λήθη του χρόνου, ηγέτες που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη ματωμένη ιστορία του κόσμου, έρχονται στο προσκήνιο για να μας θυμίζουν αλλοτινούς καιρούς.

Πειρατές, ταξίδια μακρινά και αδιάκοπη κοσμική αταξία συνυφαίνουν μια σύνθετη πλοκή ο ιστός της οποίας συνθέτει ένα μυθιστόρημα το οποίο κινείται στο μετέωρο βήμα των καιρών, ένα μυθιστόρημα το οποίο διαγράφει μια πορεία μετάβασης, αυτογνωσίας και συνάμα περιήγησης στο πολύπλοκο οδικό δίκτυο –θαλάσσιο και χερσαίο– της οικουμένης.

Ένα ιστόρημα γύρω από τον απόηχο του θνήσκοντος αρχαιοελληνικού πνεύματος και της βίαιης μετάλλαξής του σε κάτι καινούργιο, το οποίο κινείται στα ακραία όρια της ελληνικής κοινής, του ελληνορωμαϊκού κόσμου και της ελληνόφωνης Ανατολής αποτυπώνοντας τη βαθύτερη πίκρα για τις αξίες που χάνονται ανεπιστρεπτί στο διάβα της ιστορίας. Ένα ιστόρημα στην κόψη δύο πολιτισμών, δύο Κόσμων –του Ελληνικού και του Ρωμαϊκού–, από τη συγχώνευση-μετάλλαξη των οποίων αποκρυσταλλώνεται σταδιακά η χριστιανική τάξη.