ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ-ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ-Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

ΜΟΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

Σύντομοι αφορισμοί από τον μεγάλο υπαρξιστή για τα ανθρώπινα πάθη.

Κάποιοι αντιμετωπίζουν το ιδεώδες τους με μια επιφυλακτική ταπεινότητα και προτιμούν να το αρνούνται φοβούνται τον υψηλότερο εαυτό τους επειδή, όταν μιλάει εκείνος, μιλάει απαιτώντας.

Οι σκέψεις του ανεξάντλητου και πολυδιαβασμένου Friedrich Nietzsche αποτυπώνονται σε αυτό το ημι-αυτοβιογραφικό απόσπασμα από το «Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο», μια ακόμη ανθρωπολογική μελέτη από εκείνες που μέχρι και σήμερα μνημονεύονται από τους ανθρώπους του 21ου αιώνα.

Αυτοτελείς σκέψεις και ευφυείς παρατηρήσεις για τα πάθη και τις επιθυμίες που παλεύουν να επιβληθούν, για τα τόσο ανθρώπινα αισθήματα που θολώνουν την αλήθεια, τις βολικές αυταπάτες που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει και πώς τελικά μπορεί ένα πνεύμα να ελευθερωθεί - τόσο από την προκατάληψη και την ανοησία όσο και απ’ τη φυλακή των ίδιων του των πεποιθήσεων. Σκέψεις που δεν είναι απαραιτήτως μοναχικές, αλλά σαφώς ευνοούνται από την αυτάρκεια της διάνοιας που τις συνέλαβε: ο Φρίντριχ Νίτσε, ολοκληρώνοντας με ισόποσες δόσεις εμβρίθειας, πρόκλησης και ρεμβασμού το Ανθρώπινο, πάρα πολύ ανθρώπινο -έργο που σηματοδοτεί την έναρξη του μεγάλου φιλοσοφικού του ταξιδιού-, δίνει στο τελευταίο του κεφαλαίο τον τίτλο «Μόνος με τον εαυτό σου».

ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΓΑΛΗΝΗΣ

Η Στωική Φιλοσοφία πιο επίκαιρη από ποτέ....

Να μη σε ταράζει τίποτα είναι σπουδαίο πράγμα, αλήθεια, το σπουδαιότερο απ’ όλα, και είναι ένα πράγμα που ανεβάζει τον άνθρωπο σχεδόν στο επίπεδο του θεού. Ο Σενέκας «διασκευάζει» την έννοια της ευθυμίας, υπερθεματίζοντας τον Δημόκριτο, μέσα από τον διάλογό του με τον φίλο του Serenus. Ο Ρωμαίος ρήτορας προσπαθεί να τον θεραπεύσει από το άγχος και την ανησυχία, χρησιμοποιώντας αρκετές από τις μεθόδους αυτών που αργότερα θα χαρακτηριστούν στωικοί φιλόσοφοι και την αντίληψή τους για τη σημασία της πνευματικής υγείας και γαλήνης για έναν ευτυχισμένο άνθρωπο.

Ό, τι αρχίζει ως παρηγοριά και συμβουλή σ’ έναν ταλαιπωρημένο φίλο που βασανίζεται από υπαρξιακά προβλήματα και ανησυχίες εξελίσσεται σε μια βαθιά κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή, εκεί όπου κρύβονται όλα τα όπλα για τον πόλεμο που μαίνεται εντός μας από καταβολής κόσμου και μέχρι το τέλος του - ώσπου να κατακτήσουμε δηλαδή το υπέρ πάντων αγαθό: την πνευματική γαλήνη, εκείνη την ξεχωριστή ιδιότητα που και σήμερα, σ’ αυτήν εδώ την εποχή που ζούμε, κι ενώ έχουν περάσει σχεδόν δύο χιλιετίες από τότε που ο εξέχων στωικός φιλόσοφος Σενέκας έγραψε εξυμνώντας την, μοιάζει να ταυτίζεται με την ίδια τη σωτηρία του ανθρώπου.

Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

Γιατί στη συναναστροφή μας με τους άλλους είναι προτιμότερο να ρίχνουμε λίγο το επίπεδό μας; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τίποτα αν δεν τους αγγίζει προσωπικά; Γιατί η επιείκεια και η ειλικρινής εκτίμηση στο πρόσωπο κάποιου που μόλις γνωρίσαμε δεν είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι;
Τι είναι τελικά η ευγένεια και γιατί κάνουμε καλό στον εαυτό μας όταν κρίνουμε τους άλλους;

Με το γνωστό καίριο και ουδόλως διπλωματικό του ύφος, ο 'Αρθουρ Σοπενχάουερ προσφέρεται να δώσει απαντήσεις σ' αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι επιθυμούμε την επαφή με τους άλλους ανθρώπους παρότι "στην πραγματικότητα θα πρέπει να είμαστε πολύ χαρούμενοι αν δεν έχουμε καμία σχέση μαζί τους.