ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ ΕΛΠΙΖΑΜΕ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Τα διηγήματα αυτά απλωμένο γιασεμί που το άρωμά του σκορπάει και ανακατεύει το μύθο και την αλήθεια. Πρόσωπα της φαντασίας δίνουν τη σκυτάλη σε άλλα, υπαρκτά που αντιμετώπισαν τις προκλήσεις της ζωής αψηφώντας κινδύνους και φόβους.

Θύμισες, μνήμες, εμπειρίες προσωπικές, οικογενειακές ιστορίες φυλαγμένες σαν φυλακτό αλλά, και μυθοπλασίες έγιναν βαγόνια ενός συρμού. Τριγυρνούσαν στο μυαλό μου και στις αράδες του βιβλίου ανασύρθηκαν και έγιναν κατάθεση ψυχής. Εικόνες των παιδικών μου χρόνων που άφησαν ανεξίτηλα σημάδια και με έκαναν μάρτυρα συλλογικής μνήμης ζωντάνεψαν, αλλά και ευαισθησίες προσωπικές, τυλιγμένες με τη ζεστασιά του λόγου, έγιναν ιέρειες, αγαπημένες μορφές, νοσταλγικά όνειρα.

Ελπίζω και εύχομαι να δώσω τροφή και στα δικά σας όνειρα. Όνειρα που θα λούζονται στο φεγγαρόφωτο, θα ανακατεύουν την πραγματικότητα με την φαντασία και θα προσπερνούν κάθε τι ψεύτικο.