ΜΕ ΤΟ ΑΓΚΙΣΤΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΚΡΑΥΓΗ

Το καλαγκάθι είναι φρικτό μαρτύριο. Όμως αυτό που μ' έκανε ακόμη πιό πολύ να υποφέρω, ήταν που δεν μπορούσα να φωνάξω. Καθότι ήμουν σε ξενοδοχείο. Η νύχτα μόλις είχε πέσει κι η κάμαρά μου ήταν στριμωγμένη ανάμεσα σε δύο άλλες όπου κοιμόταν κόσμος. Βάλθηκα, λοιπόν, να βγάζω απ' το κρανίο μου τεράστια τύμπανα, χάλκινα πνευστά και ένα όργανο που δυνατότερα κι από τις χορδοσύριγγες ηχούσε. Και, εκμεταλλευόμενος τη δύναμη τη φοβερή που μού 'δινε ο πυρετός, έφτιαξα μ' αυτά μιάν εκκωφαντική ορχήστρα. Τα πάντα τρέμαν απ' τους κραδασμούς. Τότε, σίγουρος πιά ότι δεν θ' ακουγόταν η φωνή μου μέσα σ'αυτό το πανδαιμόνιο, άρχισα να ουρλιάζω, να ουρλιάζω επί ώρες, και κατάφερα, σιγά σιγά, να ανακουφιστώ.