ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ 1

ΛΥΡΙΚΩΝ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ-ΚΑΛΛΙΝΟΣ, ΤΥΡΤΑΙΟΣ, ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ, ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ, ΣΟΛΩΝ, ΑΛΚΑΙΟΣ, ΘΕΟΓΝΙΣ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ΒΑΚΧΥΛΙΔΗΣ

Το δεύτερο σκέλος του τίτλου του βιβλίου αυτού ίσως αιφνιδιάζει, καθώς συσχετίζεται ο λυρικός λόγος με την ιστορική πράξη. Ο συσχετισμός αυτός όμως υποδηλώνει απλώς τα προσωπικά συναισθήματα και τα βιώματα των λυρικών ποιητών, που προσεγγίζουν τα συντελούμενα στην εποχή τους είτε στον ιστορικό περίγυρό τους είτε στις παρυφές της ιστορίας.

Η «πόλις - πάτρη» βρίσκεται στο συνειδησιακό τους κέντρο και η σχέση αυτή εκδηλώνεται ως ισχυρό συναίσθημα αγωνίας σε στιγμές κινδύνου και πολέμου, σε φαινόμενα σύγκρουσης από την αντιπαλότητα ιδεών, από την αναμέτρηση πολιτικών αντιθέσεων με ολέθριες συνέπειες.

Αλκαίος, Αριστοτέλης, Αρχίλοχος, Βακχυλίδης, Θέογνις, Καλλίνος, Σιμωνίδης, Σόλων, Τυρταίος: οι λυρικοί, ως πολίτες, ζουν και τον πανηγυρισμό των επινικίων, τον έπαινο της αρετής, το εγκώμιο των γενναίων, τη χαρά της νίκης, αλλά και την κατίσχυση του δικαίου, το θρίαμβο της ειρήνης και την κραταίωση της πολιτείας μετά τη δοκιμασία της από σκοτεινές τυραννικές δυνάμεις. Οι λυρικοί αγαπούν την υποθήκη και όχι τα όπλα. Αυτά ας μένουν κρεμασμένα στην αίθουσά τους.