ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΙΔΟΠΟΙΙΑΣ-ΣΩΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΗΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Βέβαια, όλα αυτά που λέγονται είναι ζήτημα πώς βλέπει κανείς την Δημιουργία. Όχι μόνον ως μία αιτία Σωματουργίας αλλά περισσότερο ως μία αιτία Αρμονίας και Ειδοποιΐας.
Η Σωματουργία, είναι και ποιήσεως αρχή και γονιμότητος.
Η μεν ποίησις είναι αυτή που δίδει τις αφορμές για την γονιμότητα, η δε Φύσις είναι η επιφάνεια του ανωτέρου προς το κατώτερον.
Αυτό που ποιεί γίνεται Πατήρ άρρην, ο οποίος γονιμοποιεί το θήλυ προς μορφοποιΐαν. Χορηγεί δίδοντας το μέτρο του είδους του, και αυτό δεχόμενο ως μήτηρ, το σωματουργεί.
Aρα, ταυτοχρόνως είναι η Σωματουργία και η Ειδοποιΐα, δεν είναι πρώτα η μία και μετά η άλλη, αλλά σε μία μεγάλη συνεχή εναλλαγή.
Η μεν Σωματουργία ποιεί η δε ειδοποιΐα μορφώνει, αλλά μέσα από τις δύο αυτές καταστάσεις πηγάζει η μορφοποιΐα εμφαινομένη εν Κόσμω, εν αναλογία και εν αρμονία προς τα έτερα εμφανή ποιήματα.