ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΙΝΑΚΑ

«Χάδι ερωτικό το σώμα και, πιότερο, η ψυχή μου πεθύμησε. Νύσταξε η ζωή μου μονάχη της. Θέλει να παίξει με τον έρωτα. Να τρέξουν μαζί σε κήπους, να μοιραστούν φρούτα κλεμμένα από περιβόλια. Να ξαπλώσουν σε στάρι χλωρό, να φτιάξουν πολιτείες μαγεμένες και να τις κρύψουν στα σύννεφα... Κανείς να μην τις δει, μην και τις ζηλέψει και τις πιάσει μάτι κακό και καταστραφούν. Μυρωδιά από χώμα παρθένο να μπήγεται στα ρουθούνια τους και ακτίνες ζεστές στα κορμιά τους.

Έρχονται στιγμές που συναρπάζομαι από την πληρότητα και θέλω να τη νιώσω... Θέλω να γευτώ όσο έρωτα μπορούν να δώσουν τα ανθρώπινα μέλη, όσο πάθος μπορεί να κυλήσει στις φλέβες, όση αγάπη μπορεί να γεμίσει μια καρδιά, όση τρυφερότητα μπορούν να δώσουν χέρια νεανικά... Και νομίζω πως δε χρειάζομαι τίποτα άλλο από αυτό τον κόσμο».