ΚΙΤΡΙΝΟ ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ

Μια κοσμοπολίτισσα μεγαλοαστή από την Αλεξάνδρεια, ένας ψυχαναγκαστικός Ελληνοκύπριος δημοσιογράφος, ένας ζωντανός-νεκρός Τουρκοκύπριος συγγραφέας, ένας κηπουρός και μια θεά της μνήμης. Όλοι μαζί και ο καθένας απέναντι στον άλλον. Η ιστορία, η μνήμη και η αλήθεια μέσα από μια αφήγηση τόσο προσωπική που γίνεται τελικά συλλογική και ίσως πανανθρώπινη.

Τα τετράδια των ημερολογίων δίνουν το έναυσμα για να γραφεί το μυθιστόρημα. Το αυτοκινητικό ατύχημα είναι η αφορμή να ενορχηστρωθεί η πλοκή. «Η ολοστρόγγυλη σαν μαργαρίτα πόλη, που μιλάει πολλές γλώσσες, αλλά πάντοτε με την ίδια προφορά», η Λευκωσία, είναι στο φόντο αλλά πρωταγωνιστεί.

Οι φωτογραφίες δεν διακόπτουν την αφήγηση, είναι απλά εκείνες οι στιγμές της ζωής, που αφήνουν το νόημά τους να φανεί πολύ καιρό αφότου έχουν παρέλθει.

Ο Μεχμέτ Γιασίν, ως ποιητής που είναι, πατάει γερά πάνω στα σύμβολα, αλλά και στα χώματα της πατρίδας του: ευαίσθητος παρατηρητής και ανεξάρτητο πνεύμα της εποχής του, γράφει ένα ρεαλιστικό μυθιστόρημα και σχετικοποιεί τις αλήθειες με το γέλιο - ίσως επειδή στο γέλιο μπορεί να κρύβεται η αλήθεια.