ΚΑΡΔΙΕΣ ΠΟΥ ΚΟΒΟΥΝ

Έχουν περάσει πέντε εβδομάδες από τότε που η Ιώ έφυγε από το Αλάντε ακολουθώντας τη χρυσή κλωστή, κι όμως δεν έχει καταφέρει να πλησιάσει καθόλου τον θεό ή τη θεά στην άλλη άκρη του νήματος. Κάθε μέρα συνεχίζει αδιάκοπα το μακρύ, εξουθενωτικό ταξίδι της, ενώ κάθε νύχτα τυραννιέται από τη σκέψη του νήματος του πεπρωμένου που μοιράζεται με τον Εντέι - το οποίο φαίνεται να ξεφτίζει. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Ιώ και η Μπιάνκα συνειδητοποιούν πολύ γρήγορα ότι έχασαν το βασικό στοιχείο τους, όταν το ύποπτο άτομο που ακολουθούσαν κόβει τη χρυσή κλωστή και εξαφανίζεται.

Ευτυχώς όχι προτού η Ιώ μαζέψει μερικές σημαντικές πληροφορίες. Η έρευνά της την οδηγεί σ’ ένα νέο μυστήριο: στους Ερημότοπους έχει πέσει επιδημία εξαφανίσεων αδελφών, εξαφανίσεις που φαίνονται να συνδέονται με τους φόνους στο Αλάντε. Όλα δείχνουν ότι το επίκεντρο της συνωμοσίας βρίσκεται στη Χρυσή Πόλη του Νάνζι.

Καθώς η Ιώ και η Μπιάνκα κατευθύνονται προς το Νάνζι, αντιμετωπίζουν πανίσχυρους εχθρούς, βρίσκουν παλιούς και νέους συμμάχους, και ξεσκεπάζουν μια τρομακτική πλεκτάνη που ξεκίνησε πριν από πολλούς αιώνες. Όσο περισσότερα μαθαίνει η Ιώ τόσο περισσότερο ενισχύεται η υποψία της ότι το μέλλον του κόσμου μπορεί να εξαρτάται πράγματι από αυτήν. Ωστόσο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει σε ποιο βαθμό το μέλλον είναι επιλογή της – και σε ποιο βαθμό είναι απλώς το πεπρωμένο της.