ΚΑΙ Ο ΚΛΗΡΟΣ ΕΠΕΣΕ ΣΤΑ ΔΑΚΡΥΑ

Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΕ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Το θέμα, που ομολογώ πως από παιδί με πλήγωνε, είναι εκείνο του αναίτιου και πρόωρου χαμού των ανθρώπων, το αναπάντεχο του θανάτου, ο επώδυνος και μαρτυρικός τρόπος της εξόδου πολλών ανθρώπων απ' τη ζωή, παρά τις όσες για "ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά τέλη" ικεσίες Τόν είχαμε ανά τους αιώνες παρακαλέσει.

Μεγαλώνοντας βέβαια και παίρνοντας μυρουδιά από τα τεκταινόμενα στην παγκόσμια ιστορία, ακόμα βασανιστικότερο γινόταν για μένα και το δέμα της διαφαινόμενης απουσίας και σιωπής του Θεού, όταν οι δίκαιοι αφανίζονται και η ηχώ των κραυγών τους πολλαπλασιάζεται ανατριχιαστικά μέσα σ' ένα βουβό κενό. Όταν ο Θεός παρακαλείται να επέμβει και δεν το κάνει. Όταν κάποιοι που υποφέρουν Τού φωνάζουν και ο ουρανός σιωπά.

Οκτώ κινηματογραφικές ταινίες σε δεολογική παρακολούθηση, με θέμα τους αυτό το βασανιστικό ζεύγος της απώλειας και απουσίας, των αγαπημένων αδελφών και του σπλαχνικού Πατέρα• το ζεύγος που πάντα θα μας στοιχειώνει.