ΙΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΕΡΟΛΗΨΙΑ

Στον χυδαία άνισο κόσμο που ζούμε, για αυτούς που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας η θεμελιώδης σημασία της απρόσωπης σκοπιάς θεώρησης είναι ότι προσθέτει στην προσωπική τους δυστυχία επιπλέον την αίσθηση ότι στα μάτια του κόσμου στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά αξία. Το να υποφέρει κανείς τα αναπόφευκτα χτυπήματα της μοίρας είναι πολύ άσχημο το να υποφέρει όμως κανείς διότι οι άλλοι δεν αναγνωρίζουν στη ζωή κάποιου την αληθινή της αξία είναι ακόμη πιο οδυνηρό. Θα πρέπει να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμη προς τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των περισσότερων ανθρώπων, προτού οι αξιώσεις αυτών που βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση αμφισβητήσουν σοβαρά τη, με δικό τους κόστος, επιδίωξη περαιτέρω ισότητας.

Η ενσωμάτωση των εξισωτικών αξιών σε ένα πολιτικό ιδεώδες θα αποτελούσε σύνθετη αποστολή. Ένα ουσιώδες τμήμα αυτής της αποστολής θα ήταν η εισαγωγή μίας κατάλληλης συνθήκης αποκλεισμού της ευθύνης ως προς την εξειδίκευση εκείνων των αγαθών και των δεινών των οποίων η ίση κατοχή είναι επιθυμητή. Αυτό που φαίνεται κακό δεν είναι ότι οι άνθρωποι θα έπρεπε να είναι άνισοι ως προς τα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα γενικά, αλλά ότι θα έπρεπε να είναι άνισοι στα πλεονεκτήματα ή τα μειονεκτήματα για τα οποία δεν φέρουν ευθύνη. Τότε μόνο πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στα συμφέροντα εκείνων που βρίσκονται σε δυσχερέστερη θέση. Δύο άνθρωποι γεννημένοι σε συνθήκες ίσων ευκαιριών μπορούν να καταλήξουν να διάγουν βίους διαφορετικής ποιότητας ως αποτέλεσμα της ελεύθερης επιλογής τους - κάτι τέτοιο δεν μπορεί να είναι προβληματικό για έναν εξισωτιστή. Αλλά η κατανόηση αυτής της συνθήκης δημιουργεί διαβόητα προβλήματα.