ΗΡΕΜΟ ΧΑΟΣ

ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Την ώρα που ο Πιέτρο προσπαθεί να σώσει μια άγνωστη γυναίκα που πνίγεται στη θάλασσα, η σύντροφός του, Λάρα, πεθαίνει αβοήθητη μπροστά στα μάτια της δεκάχρονης κόρης τους Κλόντια. Η οικογενειακή γαλήνη του Πιέτρο ανατρέπεται, η επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα του απειλείται από μια επερχόμενη συγχώνευση και εκείνος βυθίζεται σε ένα παράδοξο «πένθος»: περνάει τους επόμενους τρεις μήνες της ζωής του μπροστά από το σχολείο της μικρής Κλόντια, περιμένοντας να σχολάσει. Ανάμεσα στο θάνατο και την ενοχή, ο Πιέτρο περιμένει τη στιγμή που θα πονέσει για τη γυναίκα του, τη στιγμή που θα παρηγορήσει την κόρη του για τον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της. Αλλά τελικά κανένας δε μιλάει για αυτό, κανένας δεν κλαίει. Όλα είναι ένα ήρεμο χάος. Σιγά σιγά ο Πιέτρο ανακαλύπτει τις κρυφές πτυχές των ανθρώπων που τον περιβάλλουν. Ο πρόεδρος της εταιρείας, οι συνάδερφοί του, ο αδερφός του, η κουνιάδα του, καταφεύγουν σε αυτόν, ο καθένας με τη δική του μικρή ιστορία. Τηρώντας αποστάσεις ασφαλείας, ο Πιέτρο προσπαθεί να καταλάβει, να μην πει ψέματα, να κρατήσει την αξιοπρέπειά του. Παραμένοντας στο περιθώριο, σε μια κατάσταση «τεχνητής» αναμονής περιμένει υπομονετικά τον πόνο και ανακαλύπτει έναν άλλο εαυτό. Και όταν πλέον η ασπίδα της ρουτίνας ραγίζει, αναγκάζεται να επανέλθει στην πραγματικότητα, να κλείσει την μεγάλη αυτή παρένθεση της ζωής του και να ελευθερωθεί. Τώρα, είναι η σειρά του αναγνώστη να περιμένει. Ο Πιέτρο έχει να πει κάτι στη Λάρα...

Σε ένα βιβλίο όπου «όλα τελειώνουν και όλα ξαναρχίζουν», ο Σάντρο Βερονέζι με χιούμορ και ανεπιτήδευτη τρυφερότητα, «κάνει βουτιά» στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Ο χρόνος είναι σχεδόν μηδενικός, τα συμπεράσματα οδυνηρά. Η σιωπή και η αναβολή του τέλους, θέματα αγαπημένα στα έργα του Μπέκετ, θα δημιουργήσουν μία καθόλου ανιαρή επανάληψη, αναγκαία ώστε ο ήρωας να ξαναβρεί το δρόμο του και ο συγγραφέας να τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια του αναγνώστη.

Το Ήρεμο χάος είναι ένα μυθιστόρημα που εμπνέεται από το θάνατο για να αναδείξει το μεγαλείο της ζωής όπως αυτή εμφανίζεται μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις που προκαλούν συμπάθεια, χαμόγελο, απορία.