ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ

Mια κοπέλα πηγαίνει να καθαρίσει ένα σπίτι στα βόρεια προάστια, αλλά οι ηλικιωμένοι ένοικοι -ο άντρας Έλληνας και η γυναίκα Γεωργιανή-της κλείνουν κατάμουτρα την πόρτα. Έτσι γνωρίζεται με τον Μίλτο, τον μεσήλικα γιο, που, καλλιεργημένος και διακριτικός, στην αρχή την κερδίζει. Όσο όμως η σχέση τους προχωρεί, τόσο τα πράγματα παίρνουν διαστάσεις που την ξεπερνάνε. Είναι ο Μίλτος που σιγά σιγά της επιβάλλει τον ρόλο της μεσολαβήτριας για να συνεννοηθεί με τον ψυχικά άρρωστο πατέρα του και την ξένη μητριά του ή εκείνη από μόνη της διαλέγει αυτό τον ρόλο; Η ανάμειξή της στα οικογενειακά του Μίλτου γίνεται αφορμή για μια ανασκαφή του παρελθόντος με κυριότερο αντίπαλο τη μνήμη, που αποδεικνύεται επικίνδυνα επιλεκτική, όσο και ακριβής.

Η αφηγηματική ματιά καταγράφει τα χτυπήματα μιας παράφορης σμίλης που μετατρέπει την υπερευαισθησία σε τρέλα, τη θωράκιση του αμυνόμενου σε αναλγησία, την ανησυχία του παθητικού θεατή σε όψιμη παρέμβαση. Η αρχή είναι ένα «ήμισυ» κομμένο αυθαίρετα, που λέει μια μισερή αλήθεια. Αναζητώντας τις πρωτογενείς αιτίες, τα πρόσωπα θα διεκδικήσουν μερίδιο στην ευθύνη, με τίμημα κι ανταμοιβή να γίνουν και τα ίδια ήμισυ του παντός.