ΗΜΑΡΤΟΝ

Πρόκειται για ένα αλληγορικό και «αιρετικό» μυθιστόρημα με μεταφυσικές προεκτάσεις. Το παράτολμο σχέδιο ενός διεφθαρμένου ιεράρχη προκαλεί παγκόσμια αναστάτωση, που περιπλέκεται μετά την επέμβαση άνωθεν δυνάμεων. Αναπάντεχα γεγονότα, παράξενα φαινόμενα και κωμικοτραγικές καταστάσεις συνθέτουν την πλοκή, που καταλήγει σε μια απροσδόκητη κορύφωση.

«... Ήταν μακρύ το ταξίδι. Κοιμόταν, ξύπναγε, έβλεπε την ίδια εικόνα στο βαγόνι και η παγερή σιωπή τον περόνιαζε. Κι απέξω να περνάνε δέντρα χιονισμένα, να αφήνουν πίσω τους βουνά και ποτάμια. Τις πρώτες μέρες όταν το τραίνο έκοβε ταχύτητα, νόμιζε ότι φθάνουν. Αλλά στους σταθμούς κανείς δεν κουνιόταν από τη θέση του και το τραίνο ξεκίναγε πάλι. Αρχισε να φοβάται ότι δεν θα έφθαναν ποτέ κι όλη του τη ζωή θα την περνούσε μέσα στο βαγόνι με τη μάνα του πλάι αμίλητη...»

«... Ο πιστός άγγελος είχε γονατίσει, ενώ το κορμί του τρανταζόταν από λυγμούς. Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να αλλάξει την θεϊκή βούληση θα ήταν ασέβεια ακόμη και να το διανοηθεί... Τέλος και τω Θεώ δόξα», ψιθύρισε ασυναίσθητα κι ύστερα σηκώθηκε, τίναξε τα μουσκεμένα φτερά του και πέταξε προς άγνωστη κατεύθυνση. Οι ιαχές κι οι επευφημίες για την στέψη του νέου Θεού ολοένα και ξεμάκραιναν. Τώρα πια δεν άκουγε τίποτα, παρεκτός τους υπόκωφους ήχους του σύμπαντος.»