Η ΡΑΧΗΛ ΚΑΙ Ο ΑΡΑΒΑΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Από τη στιγμή που τελείωσε ο Πόλεμος του Σουέζ, η ειρήνη έγινε τρομακτική. Αμέσως μετά την απέλαση των Βρετανών και των Γάλλων υπηκόων, οι Εβραίοι βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να θεωρούνται ύποπτοι για ιμπεριαλισμό, σιωνισμό, κομμουνισμό ή και για όλα αυτά ταυτοχρόνως.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό σήμαινε τη σύλληψη, τη φυλάκιση, τη δήμευση της περιουσίας τους και τελικώς την εξορία. Από την πλευρά του, ο Σολομών Κοέν έλπιζε ακόμα ότι θα γλίτωνε. Κατείχε την αιγυπτιακή υπηκοότητα και δεν είχε προσχωρήσει ποτέ σε καμία πολιτική ιδεολογία. Θεωρούσε μάλιστα αμαρτία να πιστεύει κανείς ότι μια επίγεια εξουσία είναι ικανή να ανατρέψει τα σχέδια της Θείας Πρόνοιας.

Κάιρο 1957: Ο Σολομών, εύπορος αστός, αρνείται να μεταβεί «δι' υπόθεσίν του» στα Μουχαμπαράτ, στις αιγυπτιακές μυστικές υπηρεσίες. Μια νύχτα, ένας αξιωματικός της αστυνομίας παρουσιάζεται στην κατοικία των Κοέν με ένα ένταλμα σύλληψης στα χέρια του. Στην πραγματικότητα, έχει να ξεκαθαρίσει ένα παλιότερο λογαριασμό με αυτή την οικογένεια, στην οποία, κάποτε, η μητέρα του δούλευε ως υπηρέτρια. Η Ραχήλ Ρόζα, η μεγαλύτερη κόρη, του ανοίγει την πόρτα. Φοράει ένα λεπτό νυχτικό, είναι σχεδόν γυμνή κάτω από το βλέμμα του Αραβα αξιωματικού. Συνειδητοποιώντας την ταραχή που προκάλεσε στη νεαρή κοπέλα, ο αξιωματικός Φουάντ Μπαρκούκ θα παίξει με τα θερμά νιάτα και την αφέλειά της για να τιμωρήσει τα πρώην αφεντικά της μητέρας του. Αποπλανώντας την έφηβη, καθιστώντας την σεξουαλικά και συναισθηματικά εξαρτημένη από αυτόν, ο Φουάντ νομίζει πως θα ικανοποιήσει επιτέλους την επιθυμία του για εκδίκηση.

Με αυτή την ιστορία ενός πρώτου έρωτα στην αγκαλιά του εχθρού -μια μεταφορά που παραπέμπει στον αιώνιο πόλεμο της απόλυτης κυριαρχίας πάνω στον ερωτικό σύντροφο- η Paula Jacques εντάσσει την ιστορία μιας διεστραμμένης και σκληρής ερωτικής σχέσης, δίχως η τελευταία να στερείται τρυφερότητας, στη δυναμική της Ιστορίας, στην οποία προσδίδει μια σπαρακτική δύναμη και μια πυκνότητα.

Αυτό το βιβλίο είναι ένα μεγάλο ερωτικό μυθιστόρημα, μια ιστορία η οποία είναι αδύνατον να έχει αίσιο τέλος, όπως εκείνες που παίζονταν στη μεγάλη οθόνη των κινηματογράφων της αιγυπτιακής πρωτεύουσας τη δεκαετία του 1950. Βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα έργο που θυμίζει Χίτσκοκ και την ατμόσφαιρα