Η ΠΡΑΓΜΑΤΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ-ΣΥΝΤΟΜΗ ΘΕΩΡΙΑ-ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ

Το έργο αυτό αποτελεί το αποτέλεσμα μιας πολυετούς διττής έρευνας της πραγματογνωμοσύνης, τόσο από την ιδιότητα του νομικού με ειδίκευση στον τομέα του Ποινικού Δικονομικού Δικαίου, όσο και από αυτή του πραγματογνώμονα με μακρά δικαστηριακή εμπειρία στην εν τη πράξει διενέργειά της.

Γίνεται για πρώτη φορά βιβλιογραφικά μία προσπάθεια συστηματικής ανάλυσης όλων των δυνατοτήτων, δικαιωμάτων, υποχρεώσεων και δικονομικών συνεπειών που προβλέπει ο ΚΠΔ σε κάθε στάδιο της διενέργειας της πραγματογνωμοσύνης, από την προκαταρκτική εξέταση μέχρι και τον αναιρετικό έλεγχο, όπως λ.χ. των γνωστοποιήσεών στους διαδίκους, της δυνατότητας επέκτασης του θέματος, τη δυνατότητα εξαίρεσης ή διορισμού τεχνικών συμβούλων από τους διαδίκους καθώς και σε ποια στάδια της ποινικής διαδικασίας είναι επιτρεπτή κάθε ενέργεια.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίδεται στην εν τοις πράγμασι διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης με υποδείγματα για τις περισσότερες διαδικαστικές πράξεις και αποτελεί ιδιαίτερο βοήθημα για όλες τις πλευρές, τόσο των δικαστικών οργάνων που επιφορτίζονται με τη διενέργειά της (προανακριτών, πταισματοδικών, ανακριτών, δικαστών-εισαγγελέων) όσο και των δικηγόρων του συνόλου των ατόμων που εμπλέκονται με αυτή (υπόπτου, κατηγορουμένου, μηνυτή, πολιτικώς ενάγοντα, αστικώς υπευθύνου).