Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ

Είναι απόγευμα αργά,
σκοτείνιασε σχεδόν.
Το γκρίζο με καθησυχάζει
Αλλά στο βάθος της καρδιάς μου τρέμω,
νιώθω μόνος.
Πού έφυγαν οι σύντροφοι;
Πού έφυγαν οι συνομιλητές;
Αρχίζω μια συζήτηση
με κάποιον ξεχασμένο μέσα μου,
μα δεν καταλαβαίνει τη φωνή μου,
δεν καταλαβαινόμαστε.