Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΙΩΝ

Στην Ιστορία των Οργίων ο συγγραφέας παρακολουθεί κυρίως την εξέλιξη αυτού που αντιλαμβάνεται ως εξατομικευμένες μορφές οργιαστικής παράβασης στο δυτικό κόσμο: Από τα "παραδοσιακά όργια" των Ελλήνων και των Ρωμαίων, στο Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, στο δέκατο όγδοο αιώνα και τη Βικτωριανή Αγγλία και τέλος σε ορισμένους μυστικιστικούς κύκλους των αρχών του αιώνα μας, όπως οι "αδελφότητες" του Ρασπούτιν στην τσαρική Ρωσία και του 'Αλιστερ Κρόουλι στην Αγγλία και τη Σικελία.

Κάνοντας ήδη από την εισαγωγή του βιβλίου του τη διάκριση ανάμεσα σε "παραδοσιακές" και "ανατρεπτικές" μορφές οργίων επισημαίνει τη διεύρυνση της έννοιας του όρου αυτού χάρη στο έργο σύγχρονων θρησκειολόγων και εθνολόγων. Δεν αποτελεί πλέον συνώνυμο της ατομικής αχαλινωσίας και της σεξουαλικής ακολασίας και μετατρέπεται σε μια ανθρωπολογική κατηγορία που αφορά τόσο τελετουργικές - θρησκευτικές εκδοχές όσο και προσωπικές, αυτοσχέδιες μορφές ανταρσίας απέναντι σε μια τάξη πραγμάτων που βιώνεται ως καταπιεστική.

Χωρίς να γράφει ιστορία με την ακριβή έννοια του όρου, ο Burgo Partridge αξιοποιεί πολύτιμο ιστορικό υλικό εκθέτοντας ντοκουμέντα και πληροφορίες πάνω σε ορισμένες απαράγραπτες όψεις της ανθρώπινης φύσης με τρόπο δημοσιογραφικό, από τον οποίο όμως δεν λείπει ούτε η κομψότητα ούτε το χιούμορ. Ενήμερος σε βάθος των φροϋδικών απόψεων, αυτός ο "λεπτός ηδονιστής" -όπως τον αποκαλεί ο άγγλος εκδότης του έργου του- ανασυνθέτει με γλαφυρότητα το πνεύμα διαφορετικών εποχών, μην παραλείποντας να φωτίσει και τις κοινωνικές διαστάσεις των φαινομένων τα οποία περιγράφει.

Το κίνημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του '60 με τις ανατρεπτικές και συχνά απροκάλυπτες οργιαστικές μορφές που υιοθέτησε, τον ιδιόμορφο νέο σατανισμό που συνδέεται με φαινόμενα όπως αυτά των Hell's Angels και του Charles Manson, τον πανθεϊσμό των new age κινημάτων- εκδηλώσεις που αναμφίβολα μπορούν να αξιολογηθούν κάτω από το πρίσμα της συλλογιστικής του.