Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΕΜΑΡΑΣ

Η φιλοσοφία της βαρεμάρας, ένας φαινομενικά αντιφατικός τίτλος. Κι αυτό γιατί η φιλοσοφία προϋποθέτει νόημα, στόχο, προσήλωση και επιμονή, ενώ η βαρεμάρα παραπέμπει σε έλλειψη και αναζήτηση όλων των προηγούμενων. Η ανάγνωση όμως του βιβλίου τον δικαιολογεί πλήρως. Ήδη από τις πρώτες σελίδες του συναρπαστικού αυτού βιβλίου αναδεικνύεται τόσο η σημασία του ζητήματος της βαρεμάρας όσο και ο τρόπος αντιμετώπισής της, που δεν είναι άλλος από τη συνεχή διερώτηση γι' αυτή, δηλαδή η φιλοσοφία. Κανείς στις αναπτυγμένες σύγχρονες κοινωνίες όπου ζούμε δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι κάποια στιγμή (τουλάχιστον) στη ζωή του/της δεν ένιωσε και δεν δήλωσε «βαριέμαι». Και υπάρχει κάποιος ή κάποια που δεν έχει αγωνιστεί για να ξεφύγει απ' αυτή την κατάσταση, σκεπτόμενος/η διάφορα τεχνάσματα, ελιγμούς, υποκατάστατα κ.λπ.

Ο συγγραφέας, Λαρς Σβέντσεν, ξεκινά από τον εαυτό του, αφού και ο ίδιος έχει πιαστεί στο δόκανο της βαρεμάρας και μάλιστα, όπως δηλώνει με θάρρος, αυτό είναι που τον ώθησε στη συγγραφή του βιβλίου), για να φτάσει ν' ασχοληθεί μ' ένα πρόβλημα που αφορά τους πάντες. Και μάλιστα, όπως αποδεικνύεται από την ουσιαστικά γενεαλογική παρουσίαση του θέματος, αφορά τους ανθρώπους εδώ και κάποιους αιώνες.

Ξεκινώντας από τις απόψεις για τη βαρεμάρα κατά τον Μεσαίωνα και καταλήγοντας στην παρουσίασή της στη σύγχρονη λογοτεχνία, ποίηση, ζωγραφική και μουσική (αφού εξετάσει τη διαπραγμάτευση του ζητήματος από φιλοσόφους όπως ο Πασκάλ, ο Σοπενχάουερ, ο Νίτσε και κυρίως ο Χάιντεγκερ ή λογοτέχνες όπως ο Τικ, ο Χέλντερλιν, ο Σταντάλ, ο Μπέκετ), ο Σβέντσεν δεν καταλήγει (κι εδώ είναι μια από τις πολλές ομορφιές αυτού του βιβλίου) στο να προτείνει κάποιες συγκεκριμένες λύσεις: αφήνει τον αναγνώστη και την αναγνώστρια να βρει τις δικές του/της, κάτι άλλωστε που είναι και το πιο ουσιαστικό καθήκον της φιλοσοφίας: να θίγει δηλαδή ένα πρόβλημα, να αναπτύσσει σκέψεις και σημαντικά ερωτήματα σε σχέση μ' αυτό, αλλά τελικά να αφήνει το ατομικό και το συλλογικό υποκείμενο να επιλέγει τις λύσεις που νιώθει πως το αφορούν και το ικανοποιούν περισσότερο.