Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

ΖΩΗ ΜΕΤΑΞΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ

Λίγο πριν από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Rudolf Steiner περιγράφει την πανοραμική πραγματικότητα των πνευματικών κόσμων που συναντούν τα ανθρώπινα όντα μετά το θάνατο. Μιλάει για τις χαρές και τα πάθη που βιώνουν στους κόσμους αυτούς άνθρωποι διαφορετικών χαρακτήρων, για το όραμα του «ιδανικού ανθρώπου» που βιώνουν οι ψυχές, για τα "Κοσμικά Μεσάνυχτα", για τις βαθύτερες αιτίες που κρύβονται πίσω από φαινόμενα όπως ο υλισμός και η εγκληματικότητα, για τη διαδικασία που οδηγεί στην αναγέννηση στον κόσμο των αισθήσεων και για το γιατί, στη Γη, πρέπει να χάσουμε την άμεση αντίληψη των πνευματικών κόσμων. Περιγράφει επίσης ορισμένες από τις μεθόδους μέσω των οποίων μπορεί να αναπτυχθεί η άμεση αντίληψη των κόσμων της ψυχής και του πνεύματος.

Εκτυπωμένο για τα μέλη της Σχολής Πνευματικής Επιστήμης, Goetheanum, Τάξη Ι, κανένα άτομο δεν θεωρείται ικανό να σχηματίσει κρίση για το περιεχόμενο αυτού του έργου, το οποίο δεν έχει αποκτήσει (μέσω της ίδιας της Σχολής ή με άλλο ισοδύναμο τρόπο αναγνωρισμένο από τη Σχολή) τις απαιτούμενες προκαταρκτικές γνώσεις.