Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΩΣ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Το βιβλίο εστιάζει στην ερμηνεία της εικόνας από την πλευρά του θεατή, ο οποίος καλείται να αναχθεί σε κριτική δύναμη της εικόνας, προσαποκτώντας ικανότητα κριτικού ή αυτού που ονομάζουμε αρχι-θεατή. Διά της εναλλαγής αναλυτικής μεθόδου και εμπειρικής παρατήρησης, επιχειρείται μία εν γένει θεώρηση και εποπτεία της εικόνας ως γενικής και αφηρημένης έννοιας, ως εικονικού σημείου, ως στοιχείου διατύπωσης, διαμόρφωσης και αποτύπωσης πολλαπλών εκφράσεων και σημασιοδοτήσεων στον πολιτισμικό τομέα και ως συνολική λειτουργία που «διαπραγματεύεται» τον κόσμο και δρα ως καταλύτης για την κατανόησή του. Τόσο στον πολιτισμικό, όσο και στον ηθικό τομέα, το φαινόμενο «εικόνα» δρα ως καταλύτης μεταξύ της «κοινωνίας του θεάματος» και της εν γένει οπτικότητας ως ένας «τρόπος ακούσματος».