Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ

ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ

Το στίγμα που δίνει η νήσος, η ΕΜΕΑ και τα τοπικά είναι ένα απαιτητικό στίγμα. Εκείνο μιας αμοιβαίας δέσμευσης, μιας κοινής εργασίας για κοινά ενδιαφέροντα για κείμενα που θέλουν ξεκλείδωμα, προϋποθέτουν εγρήγορση και διανοητική ευθύνη, κείμενα που παρέχουν τη μέγιστη δυνατή απόλαυση αλλά όχι με την απλή θέαση, όχι με την πρώτη ανυποψίαστη ματιά, κείμενα που καθιστούν εξαρχής τον αναγνώστη συμπαραγωγό τους. Διεκδικούμε επομένως την επιλογή σας ως συνεργατών, ως μελών μιας κοινότητας που κρίνει και ελέγχει προσφερόμενα αγαθά: πληροφορίες και επιχειρήματα, σκέψεις και σχέδια, ερμηνείες και προβληματικές, αφηγήσεις και κατασκευές.

Οι σημερινές συνθήκες είναι κρίσιμες. Είναι συνθήκες εξουδετέρωσης της δημοσιότητας ως όρου της δημοκρατίας. Συνθήκες μεταιχμιακές για την ίδια τη δημοκρατία. Με τον εχθρό στο προσκήνιο, με το ’ουσβιτς να επιζητεί αρνητές αν όχι δικαιολογήσεις. Η δημοκρατία δεν έχει άλλο μέσο από το επιχείρημα, την παιδεία, την αγωγή στις δικές της αρχές. Δεν διαθέτει παρά τη δύναμη για αναστοχασμό, για αυτοδιάθεση, για μη συμπόρευση, όπως ορίζει ο Αντόρνο την καντιανή επιταγή της αυτονομίας στο παρόν κείμενο.

Κι ήταν καιρός να βγει στα ελληνικά, είναι ο καιρός του. Με τέτοια εννοιολογικά εργαλεία δουλεύουμε και με τέτοια επιχειρήματα σας καλούμε να μας εμπιστευτείτε και στο μέλλον.