Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΑΤΗ 2000-2013 ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

Η παρούσα μονογραφία αποτελεί το ενδέκατο έργο στη σειρά «Βιβλιοθήκη Θεωρίας και Πράξης Διοικητικού Δικαίου» και αφορά στην αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Πυρήνα της αρχής της προστατευόμενης ή δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου συνιστά η εύλογη πεποίθηση του διοικουμένου ότι η σταθερότητα ορισμένης νομικής κατάστασης που τον αφορά του επιτρέπει να προσδοκά τη συνέχεια αυτής και να προβαίνει σε επιλογές με μακροπρόθεσμες συνέπειες για τον ίδιο, την οικογένειά του και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Η παρούσα μελέτη στοχεύει στην επαγωγική παρουσίαση της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας των ετών 2000-2013, ώστε να ανιχνευθούν συγκεκριμένα θετικά ή αρνητικά κριτήρια θεμελίωσης της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του ιδιώτη. Η έρευνα αυτή στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, παρέχει έμμεσα τη δυνατότητα μελέτης σημαντικού αριθμού αποφάσεων τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και παράλληλα, επιτρέπει την ομαδοποίηση των σχετικών με την εξεταζόμενη αρχή δικαστικών αποφάσεων με πληρότητα και ακρίβεια. Ο μεγάλος αριθμός των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας που κάνουν μνεία στην εν λόγω αρχή αποτελεί σοβαρή ένδειξη της σημασίας που της αποδίδεται από τη σύγχρονη νομολογιακή πρακτική.

Η μελέτη διακρίνει μεταξύ της εμπιστοσύνης έναντι του Νομοθέτη και της εμπιστοσύνης έναντι της Διοικήσεως χωρίς να λείπουν και σκέψεις για το θεωρητικό θέμα της εμπιστοσύνης έναντι νομολογιακών μεταβολών. Στο πεδίο της νομοθετικής δράσεως η διάκριση σχετίζεται με την γνήσια και την μη γνήσια αναδρομικότητα. Στο πεδίο της διοικητικής δράσεως γίνεται διάκριση μεταξύ ατομικών και κανονιστικών πράξεων καθώς και ανά τομείς του ειδικού διοικητικού δικαίου. Πρόκειται για τους τομείς της κρατικής ενισχύσεως επενδύσεων, των δημοσίων συμβάσεων, της εφαρμογής της νομοθεσίας περί ΑΣΕΠ, του περιβάλλοντος και της κοινωνικής ασφάλισης. Ειδικά κεφάλαια αφιερώνονται στην μεταβολή διοικητικής πρακτικής, στην έμμεση εφαρμογή ευρωπαϊκού δικαίου και στην αποζημίωση ως μορφή προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Ειδικώς για την ατομική διοικητική πράξη η συγγραφέας διακρίνει μεταξύ επιμέρους κρίσιμων νομολογιακών σταθμίσεων στα πεδία των ομοίων πράξεων, της παραβάσεως όρου, της δέσμιας αρμοδιότητας, του κριτηρίου του ευλόγου χρόνου και της άρσεως της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως. Για κάθε επιμέρους τομέα συνοψίζονται συμπεράσματα στο τέλος κάθε κεφαλαίου καθώς και συνολικά συμπεράσματα στο τέλος του βιβλίου.

Το έργο πλαισιώνεται από πλούσια ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία καθώς και πίνακες με θεματική ταξινόμηση αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας και των ευρωπαϊκών δικαστηρίων που αφορούν την εφαρμογή της αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Τέλος περιλαμβάνεται αλφαβητικό ευρετήριο των κυριότερων όρων που συναντά ο αναγνώστης στο βιβλίο. Ένα έργο πολλαπλώς χρήσιμο για κάθε εφαρμοστή του δικαίου που ερευνά την αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης είτε σε θεωρητικό είτε σε νομολογιακό επίπεδο.