Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Στο εμβληματικό αυτό έργο, που πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά το 1939 κι εκδίδεται αδιάλειπτα έκτοτε, ο Βρετανός κλασικιστής H.D.F Kitto αναλύει, με μια διαχρονικά πρωτοποριακή προσέγγιση, τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, αναδεικνύοντας με οξυδερκή τρόπο τη διαρκή καλλιτεχνική και λογοτεχνική κληρονομιά των τριών μεγάλων τραγικών και τον τρόπο που ο καθένας απ’ αυτούς συνέβαλε στην εξέλιξη του είδους.

Λαμβάνοντας υπόψη του το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον του ευρύτερου αναγνωστικού κοινού για την αρχαία ελληνική τραγωδία, ο Kitto υποστήριξε την άποψη ότι οι τρεις τραγικοί υπήρξαν πρώτα απ’ όλα καλλιτέχνες και ως εκ τούτου το κλειδί για την κατανόηση του κλασικού δράματος βρίσκεται στην κατανόηση της τραγικής σύλληψης κάθε έργου ξεχωριστά. Για τον Kitto το κρίσιμο σημείο της ερμηνευτικής διαδικασίας είναι η διατύπωση των σωστών ερωτημάτων κι όχι η εσφαλμένη αντίληψη ότι υπάρχουν ξεκάθαρες και σωστές απαντήσεις σε ζητήματα που αφορούν πρωτίστως την αισθητική του αρχαιοελληνικού δράματος. Η νέα αυτή έκδοση της Αρχαίας ελληνικής τραγωδίας βασίζεται στην αναθεωρημένη έκδοση του 1961 όπου αποκρυσταλλώνεται πλέον η άποψη του συγγραφέα ότι στα έργα τέχνης η μορφή και το περιεχόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα, πράγμα που επιβάλλει τη συνεξέτασή τους. Το βιβλίο συνεχίζει να επηρεάζει τις παραστάσεις κλασικού δράματος, προσφέροντας ένα θεωρητικό πλαίσιο για ρηξικέλευθες προσεγγίσεις και ερμηνείες.

Η παρούσα έκδοση συνοδεύεται από ένα εύχρηστο ευρετήριο και πρόλογο της Βρετανίδας ακαδημαϊκού Edith Hall, όπου παρουσιάζονται οι λόγοι της επί μακρόν αμείωτης δημοφιλίας ενός βιβλίου-ορόσημου για τη μελέτη του αρχαιοελληνικού δράματος.