Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Λαχτάρησε ο άνθρωπος να νιώσει ελεύθερος! Αγωνίστηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής, να μην πεθαίνει της πείνας, να μπορεί να ταξιδεύει, να ονειρεύεται, να ερωτεύεται, να αποφασίζει αυτός για ό, τι θέλει. Έφτιαξε μηχανές, ταξιδεύει στο διαδίκτυο, ακολουθεί και ακολουθείται από χιλιάδες άλλους ανθρώπους, από όλα τα σημεία της γης. Βάζει φίλτρα στις φωτογραφίες του, μπαίνει και βγαίνει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας! Νιώθει όμως μόνος και ανικανοποίητος. Παλεύει με τις σχέσεις, ελπίζοντας ότι δεν θα τον προδώσουν. Τις προδίδει συχνά πρώτος αυτός, καθώς αισθάνεται το βάρος της δέσμευσης. Φεύγει κυνηγημένος από τη διαφορετικότητα. Δυσκολεύεται να εμπιστευτεί, φοβάται το ξένο. Κοιτάζει καχύποπτα τους άλλους και απαιτεί να επιβεβαιώνουν τον δικό του εαυτό.

Καθώς αναζητά την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία συνειδητοποιεί ότι η χαρά στις σχέσεις παραμένει το ζητούμενο. Ο σύγχρονος μεταμοντέρνος άνθρωπος αποζητά να είναι τόσο αυτάρκης στη μοναξιά του, που νιώθει τη σχέση ως μια έκπτωση, μια απειλή.