Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΗΣ ΤΙΓΡΗΣ

Μίλησα με τη θάλασσα στο σημείο
που ο άγγελος έκοψε το κεφάλι του
και το λαρύγγι του έβγαλε ένα παγώνι
τρομάζει τα κορμιά που σπάνε
στον έγχρωμο θόλο και γυρίζουν
με το πόδι του 'Αχαμπ
και της πέστροφας την ουρά
που τρυπάει τη χλωμάδα του ράσου
και στα κελιά τους οι κλέφτες σηκώνουν
τα μάτια τ' άλογα
όμως η μάνα η φράουλα κοιμάται
ό, τι περήφανα έκλαψε κάποτε ανάμεσα
στα σκέλια της τώρα παραμονεύει στο σκοτάδι
η τίγρη, χτυπάει κάθετα απελπισμένη
κι αποσύρεται κόκκινη και τρελή.