ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ ΤΙΝΑ

«Πατέρα, αυτό που τόση ώρα μου λες αφενός ονομάζεται μιζέρια, αφού με προτρέπεις να μείνω δίπλα σε έναν άνθρωπο που δε γουστάρω, αφετέρου δείχνει την άγνοιά σου σχετικά με τα ρομπότ. Η Τίνα έχει αξιολάτρευτο ήθος, αξιοζήλευτες γνώσεις, απύθμενη προθυμία, αστείρευτη υπομονή, τιτάνια δύναμη. Είναι η γυναίκα που με έκανε να αισθανθώ ψυχή τε και σώματι ευτυχισμένος, χαρούμενος και πλήρης. Δίπλα της αισθάνομαι ένας τέλειος άντρας!»

Η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μία διπλή συγκυρία. Από τη μία οι ανθρώπινες σχέσεις βρίσκονται σε προχωρημένη παρακμή, από την άλλη η τεχνητή νοημοσύνη και η πρόοδος της ρομποτικής έχουν κάνει τα ρομπότ να έχουν δυσδιάκριτες διαφορές από τους ανθρώπους. Μάλιστα, τα ανδροειδή έχουν αυτοπροσαρμοζόμενη προσωπικότητα ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με εκείνη του συντρόφου τους. Βρέθηκε, άραγε, ο Παράδεισος στο θέμα της συντροφικότητας; Ή μήπως κάπου ελλοχεύει κάποιος απροσδόκητος κίνδυνος ...

Πρόκειται για ένα σατιρικό μυθιστόρημα που εικάζει το μέλλον, απευθυνόμενο στο παρόν.