ΓΕΛΙΟ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ Ο ΝΑΜΠΟΚΟΦ εκσφενδονίζει τον αναγνώστη σ’ αυτόν τον ωμό απολογισμό του ερωτικού εξευτελισμού και της ταπείνωσης. Σε μια σειρά από ζωντανές, συχνά σύντομες σκηνές, οδηγεί την υπόθεση στην αναπόφευκτη τραγική ολοκλήρωση.

Είναι μια θλιβερή, σαδιστική ιστορία, στην οποία το συγκινητικό και ανικανοποίητο πρόσωπο του Αλμπίνους, αδύναμο να θέσει τέρμα στη σταδιακή αυτοκαταστροφή, γίνεται έρμαιο της μικρής ερωμένης του. Η νεαρή Μάργκοτ του Γέλιου στο σκοτάδι προεικονίζει τη διάσημη Λολίτα. Γυναίκα-παιδί, καταστροφική και συνάμα ασήμαντη, εισέρχεται στη ζωή του αξιοπρεπούς αστού εραστή της, για τη χαρά του και για τη δυστυχία του. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό γλίστρημα προς την κόλαση ενός άντρα που κυριαρχείται απ’ τον αδύνατο έρωτα. Μια «λεπτομερειακά επεξεργασμένη παρωδία ».

Ο Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ (1899-1977) έγραψε μια πρώτη εκδοχή του μυθιστορήματος στα ρωσικά με τον τίτλο Camera Obscura, που δημοσίευσε το 1933. Το διασκεύασε ο ίδιος στα αγγλικά και το εξέδωσε το 1938 με τον τίτλο Γέλιο στο σκοτάδι.