ΕΧΘΡΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

ΑΝΤΑΡΑ βγήκε ο λογισμός απ' το ψαρί
το κύμα πάνω σ' έρημα χωριά και σε
βαθιά πελάγη μες στην ομίχλη
διαβαίνοντας σαν φως και μέγας ήχος.

Βλέπεις πάνω στην πέτρα πορεύτηκα γυμνός
κρατώντας την πνοή σου αθάνατο μύθο·
αξιωμένος να πλαγιάζω σιμά σου
δίχως πληρωμή

οι ανταύγειες του πλούτου, η δόξα
με τύφλωναν.

Κι απέξω νύχτες ν' αγρυπνούν οι εχθροί
αυτομολήσαντες, αιρετικοί, δοσίλογοι
στο πλιάτσικο ριγμένοι
το σιτάρι, το κριθάρι, το κρασί και το λάδι
του λαού σου διαγούμισαν.