ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ακούσατε λοιπόν για εκείνο το πλοίο που δεν είχε συντηρηθεί σωστά και βούλιαξε παίρνοντας μαζί του τόσους ανθρώπους; Ή για την έκρηξη σε εκείνο το εργοστάσιο που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και να μην τραυματισθούν τρεις άνθρωποι, αν οι προβλεπόμενες διαδικασίες είχαν ακολουθηθεί; Ή για την εταιρεία που έκλεισε αφήνοντας εκατοντάδες πελάτες χωρίς τα προϊόντα που είχαν προπληρώσει; Ή για το εργοστάσιο που συνειδητά έριχνε τα απόβλητα του στο παρακείμενο ποτάμι; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι: -μα οι νόμοι προβλέπουν κυρώσεις για τις επιχειρηματικές ατασθαλίες, έτσι δεν είναι;- Ναι, αλλά δεν υπάρχει ηθική κλοπής ή απάτης ή εγκληματικών ενεργειών. Με αυτή τη λογική, μόνον αν συλληφθούμε πρέπει να πληρώσουμε για την παράνομη ενέργεια. Ως κοινωνικά όντα μάθαμε από το σπίτι μας, τη φυλή μας, τη ν κουλτούρα μας, την πατρίδα μας να έχουμε αρχές, πιστεύω και τρόπους συμπεριφοράς. Οι νόμοι θεσπίστηκαν για τις περιπτώσεις παραβιάσεων του υποχρεωτικού για όλους τρόπου συμπεριφοράς που το κοινωνικό σύνολο δέχθηκε σε μια ορισμένη περιοχή και για ένα δεδομένο χρόνο. Επιπροσθέτως, η νομοθεσία συνήθως θέτει κανόνες για θέματα τα οποία μπορούν να -μετρηθούν- και που έχουν σαφή δυνατότητα να τεθούν υπό έλεγχο με την εφαρμογή της.

Από εκεί και πέρα αρχίζει ο χώρος της ηθικής. Δίδουμε καλύτερες ποιοτικά στολές ασφαλείας στους εργαζόμενους στην επιχείρηση μας, κατά πολύ πιο ακριβές από ό, τι επιβάλλει ο νόμος, επειδή η επιχείρηση μας το θεωρεί δεοντολογικά σωστό. Δίδουμε στους πελάτες μας τη δυνατότητα να επιστρέφουν το προϊόν μας οποτεδήποτε παρουσιάζει ελαττώματα, διότι έτσι ορίζουμε το σεβασμό στον πελάτη. Φροντίζουμε τον περιβάλλοντα χώρο ούτως ώστε να είναι όμορφος, καθαρός και αξιοπρεπής, γιατί αυτή θέλουμε να είναι η εικόνα της επιχείρησης μας. θέλουμε η κοινωνία να πιστεύει ότι η επιχείρηση μας είναι ηθική, συνετή, εγκρατής, θετική, θέλουμε να προτάξουμε μία επιχειρηματική κουλτούρα που να προσελκύει συγκεκριμένου τύπου εργαζόμενους, πελάτες, προμηθευτές, θέλουμε να ορίσουμε μία εταιρική διακυβέρνηση που να έχει ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία διαφοροποιούνται ανάλογα με το αντικείμενο μας και την εικόνα της εταιρείας μας. Για παράδειγμα, διαφορετικά θα περιγράψει την εταιρική της κουλτούρα μία επιχείρηση παιδικών πάρκων αναψυχής και διαφορετικά μία επιχείρηση που εκμεταλλεύεται νυκτερινά κέντρα.