ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Γ 1963-1973
1963-1973: Ο Ηλίας Βενέζης, σε πλήρη ακμή, αναπτύσσει πλούσια δραστηριότητα, ακόμη και τα χρόνια της επώδυνης ασθένειάς του, ως τις τελευταίες του στιγμές. Μέρος αυτής της δραστηριότητας αποτελούν τα 106 «εφήμερα» κείμενα του τόμου. Ό,τι κυρίως τον ενδιαφέρει και τον συγκινεί είναι το «παρελθόν». Η προσφυγή (ή η καταφυγή) σε αυτό είναι και κοινή ανθρώπινη ανάγκη και, συγχρόνως, προϋπόθεση αυτογνωσίας (ατομικής ή και συλλογικής) και, βέβαια, η σύνδεση του παρόντος με το παρελθόν καταδεικνύει τη «διάρκεια» του ελληνισμού και εξασφαλίζει την προοπτική του, την ες αεί συνέχειά του. Στην πράξη, αυτή η ροπή προς την ιστορία συνδέει υπογείως τα περισσότερα κείμενα του Βενέζη και αυτού του τόμου - κείμενα με θέματα όχι στενά «φιλολογικά», αλλά κείμενα που προβάλλουν ό,τι αναδεικνύει το παρελθόν: τη διάσωση αρχειακού υλικού, την ίδρυση μουσείων, εκδόσεις κτλ. Ο Βενέζης, ο συναξαριστής του μικρασιατικού ελληνισμού, με τη βαθιά προσφυγική συνείδηση, διοχετεύει τον δυναμισμό του στη διάσωση της μνήμης της Μικρασίας είναι ο σκοπός της ζωής του: Συμμετέχει στο εργώδες εγχείρημα του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών της Μέλπως και του Οκτάβιου Μερλιέ, και, σε κάθε ευκαιρία, δημοσιεύει άρθρα μνήμης του χαμένου παραδείσου. Βενέζης και Μικρασία είναι όροι συνώνυμοι. Συγχρόνως, αναπτύσσει αξιοσημείωτη δραστηριότητα για την προβολή στο εξωτερικό της νεοελληνικής λογοτεχνίας: Το 1960 συμμετέχει στο διεθνές συνέδριο της (Comunita Europea degli Scrittori στη Ρώμη, και το 1965, παρακολουθεί τη συζήτηση για τα πρωτοποριακά κινήματα στην Τέχνη. Το 1961, συμμετέχει στο ετήσιο διεθνές Φεστιβάλ του Ντουμπρόβνικ και, τον Ιούλιο του 1963, στο πλαίσιο των πολιτισμικών ανταλλαγών μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας, η γιουγκοσλαβική Κυβέρνηση τον προσκαλεί «για μια επίσκεψη στα πνευματικά κέντρα της Γιουγκοσλαβίας και για μια γνωριμία με τους Σέρβους, τους Κροάτες και τους Σλοβένους συγγραφείς». Τον Αύγουστο του 1963, ταξιδεύει στη Σοβιετική Ένωση, προσκεκλημένος από την Κοινότητα των Ευρωπαίων Συγγραφέων, και συμμετέχει στις συζητήσεις για το σύγχρονο μυθιστόρημα. Στις αρχές Ιουνίου 1963, πυροδότησε τη διαμάχη μεταξύ της γενιάς του 1930 και της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς: σε συνέντευξή του, είπε, αφενός, ότι «Η γενεά του 1930 έσβησε...» και, αφετέρου, ότι οι λογοτέχνες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς «είναι τώρα καλά τοποθετημένοι στις θέσεις τους, στα γραφεία τους, στη ζωή. Έδωσαν ό,τι είχαν να δώσουν».
ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Γ 1963-1973
1963-1973: Ο Ηλίας Βενέζης, σε πλήρη ακμή, αναπτύσσει πλούσια δραστηριότητα, ακόμη και τα χρόνια της επώδυνης ασθένειάς του, ως τις τελευταίες του στιγμές. Μέρος αυτής της δραστηριότητας αποτελούν τα 106 «εφήμερα» κείμενα του τόμου. Ό, τι κυρίως τον ενδιαφέρει και τον συγκινεί είναι το «παρελθόν». Η προσφυγή (ή η καταφυγή) σε αυτό είναι και κοινή ανθρώπινη ανάγκη και, συγχρόνως, προϋπόθεση αυτογνωσίας (ατομικής ή και συλλογικής) και, βέβαια, η σύνδεση του παρόντος με το παρελθόν καταδεικνύει τη «διάρκεια» του ελληνισμού και εξασφαλίζει την προοπτική του, την ες αεί συνέχειά του. Στην πράξη, αυτή η ροπή προς την ιστορία συνδέει υπογείως τα περισσότερα κείμενα του Βενέζη και αυτού του τόμου - κείμενα με θέματα όχι στενά «φιλολογικά», αλλά κείμενα που προβάλλουν ό, τι αναδεικνύει το παρελθόν: τη διάσωση αρχειακού υλικού, την ίδρυση μουσείων, εκδόσεις κτλ. Ο Βενέζης, ο συναξαριστής του μικρασιατικού ελληνισμού, με τη βαθιά προσφυγική συνείδηση, διοχετεύει τον δυναμισμό του στη διάσωση της μνήμης της Μικρασίας είναι ο σκοπός της ζωής του: Συμμετέχει στο εργώδες εγχείρημα του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών της Μέλπως και του Οκτάβιου Μερλιέ, και, σε κάθε ευκαιρία, δημοσιεύει άρθρα μνήμης του χαμένου παραδείσου. Βενέζης και Μικρασία είναι όροι συνώνυμοι. Συγχρόνως, αναπτύσσει αξιοσημείωτη δραστηριότητα για την προβολή στο εξωτερικό της νεοελληνικής λογοτεχνίας: Το 1960 συμμετέχει στο διεθνές συνέδριο της (Comunita Europea degli Scrittori στη Ρώμη, και το 1965, παρακολουθεί τη συζήτηση για τα πρωτοποριακά κινήματα στην Τέχνη. Το 1961, συμμετέχει στο ετήσιο διεθνές Φεστιβάλ του Ντουμπρόβνικ και, τον Ιούλιο του 1963, στο πλαίσιο των πολιτισμικών ανταλλαγών μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας, η γιουγκοσλαβική Κυβέρνηση τον προσκαλεί «για μια επίσκεψη στα πνευματικά κέντρα της Γιουγκοσλαβίας και για μια γνωριμία με τους Σέρβους, τους Κροάτες και τους Σλοβένους συγγραφείς». Τον Αύγουστο του 1963, ταξιδεύει στη Σοβιετική Ένωση, προσκεκλημένος από την Κοινότητα των Ευρωπαίων Συγγραφέων, και συμμετέχει στις συζητήσεις για το σύγχρονο μυθιστόρημα. Στις αρχές Ιουνίου 1963, πυροδότησε τη διαμάχη μεταξύ της γενιάς του 1930 και της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς: σε συνέντευξή του, είπε, αφενός, ότι «Η γενεά του 1930 έσβησε...» και, αφετέρου, ότι οι λογοτέχνες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς «είναι τώρα καλά τοποθετημένοι στις θέσεις τους, στα γραφεία τους, στη ζωή. Έδωσαν ό, τι είχαν να δώσουν».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ Γ ΤΟΜΟΣBKS.0272324BKS.0272324ΒΕΝΕΖΗΣ ΗΛΙΑΣΒΕΝΕΖΗΣ ΗΛΙΑΣΜΕΛΕΤΕΣΚατηγορία: ΜΕΛΕΤΕΣ •ΒΕΝΕΖΗΣ ΗΛΙΑΣ στην κατηγορία ΜΕΛΕΤΕΣ ISBN: 978-960-05-1922-8 Συγγραφέας: ΒΕΝΕΖΗΣ ΗΛΙΑΣ Εκδοτικός οίκος: ΕΣΤΙΑ Σελίδες: 560 Διαστάσεις: 17, 5Χ24 Ημερομηνία Έκδοσης: Απρίλιος 2024 ΜΟΡΦΕΣ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ Γ 1963-1973 1963-1973: Ο Ηλίας Βενέζης, σε πλήρη ακμή, αναπτύσσει πλούσια δραστηριότητα, ακόμη και τα χρόνια της επώδυνης ασθένειάς του, ως τις τελευταίες του στιγμές. Μέρος αυτής της δραστηριότητας αποτελούν τα 106 «εφήμερα» κείμενα του τόμου. Ό, τι κυρίως τον ενδιαφέρει και τον συγκινεί είναι το «παρελθόν». Η προσφυγή (ή η καταφυγή) σε αυτό είναι και κοινή ανθρώπινη ανάγκη και, συγχρόνως, προϋπόθεση αυτογνωσίας (ατομικής ή και συλλογικής) και, βέβαια, η σύνδεση του παρόντος με το παρελθόν καταδεικνύει τη «διάρκεια» του ελληνισμού και εξασφαλίζει την προοπτική του, την ες αεί συνέχειά του. Στην πράξη, αυτή η ροπή προς την ιστορία συνδέει υπογείως τα περισσότερα κείμενα του Βενέζη και αυτού του τόμου - κείμενα με θέματα όχι στενά «φιλολογικά», αλλά κείμενα που προβάλλουν ό, τι αναδεικνύει το παρελθόν: τη διάσωση αρχειακού υλικού, την ίδρυση μουσείων, εκδόσεις κτλ. Ο Βενέζης, ο συναξαριστής του μικρασιατικού ελληνισμού, με τη βαθιά προσφυγική συνείδηση, διοχετεύει τον δυναμισμό του στη διάσωση της μνήμης της Μικρασίας είναι ο σκοπός της ζωής του: Συμμετέχει στο εργώδες εγχείρημα του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών της Μέλπως και του Οκτάβιου Μερλιέ, και, σε κάθε ευκαιρία, δημοσιεύει άρθρα μνήμης του χαμένου παραδείσου. Βενέζης και Μικρασία είναι όροι συνώνυμοι. Συγχρόνως, αναπτύσσει αξιοσημείωτη δραστηριότητα για την προβολή στο εξωτερικό της νεοελληνικής λογοτεχνίας: Το 1960 συμμετέχει στο διεθνές συνέδριο της (Comunita Europea degli Scrittori στη Ρώμη, και το 1965, παρακολουθεί τη συζήτηση για τα πρωτοποριακά κινήματα στην Τέχνη. Το 1961, συμμετέχει στο ετήσιο διεθνές Φεστιβάλ του Ντουμπρόβνικ και, τον Ιούλιο του 1963, στο πλαίσιο των πολιτισμικών ανταλλαγών μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας, η γιουγκοσλαβική Κυβέρνηση τον προσκαλεί «για μια επίσκεψη στα πνευματικά κέντρα της Γιουγκοσλαβίας και για μια γνωριμία με τους Σέρβους, τους Κροάτες και τους Σλοβένους συγγραφείς». Τον Αύγουστο του 1963, ταξιδεύει στη Σοβιετική Ένωση, προσκεκλημένος από την Κοινότητα των Ευρωπαίων Συγγραφέων, και συμμετέχει στις συζητήσεις για το σύγχρονο μυθιστόρημα. Στις αρχές Ιουνίου 1963, πυροδότησε τη διαμάχη μεταξύ της γενιάς του 1930 και της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς: σε συνέντευξή του, είπε, αφενός, ότι «Η γενεά του 1930 έσβησε...» και, αφετέρου, ότι οι λογοτέχνες της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς «είναι τώρα καλά τοποθετημένοι στις θέσεις τους, στα γραφεία τους, στη ζωή. Έδωσαν ό, τι είχαν να δώσουν». ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ Γ ΤΟΜΟΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση