«...Για τον καθηγητή, όμως, το φοιτητικό ακροατήριο είναι το 'Αλλο αντίτυπο, γιατί φαίνεται να μην ομιλεί -και, άρα, μέσω της φαινομενικής θαλερότητάς του, ομιλεί εντός σας πολύ πιο δυνατά: ο υπονοούμενος προφορικός του λόγος, που είναι ο δικός μου προφορικός λόγος, με πλήττει πολύ περισσότερο, αφού ο έλλογος λόγος του δεν με παρεμποδίζει.Αυτός είναι ο «σταυρός» κάθε δημόσιου προφορικού λόγου: είτε ομιλεί ο καθηγητής, είτε ο ακροατής διεκδικεί το δικαίωμα να μιλήσει, και στις δύο περιπτώσεις οδηγούμαστε κατ ευθείαν στο ανάκλιντρο της ψυχανάλυσης. Η διδασκαλική σχέση δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη μεταβίβαση που εγκαθιδρύει. Η «επιστήμη», η «μέθοδος», η «γνώση», η «ιδέα» έρχονται από σπόντα. Προσφέρονται ως εκ περισσού. Είναι αποφάγια».
Roland Barthes, «Συγγραφείς, Διανοούμενοι, Καθηγητές»
«Σήμερα, στο επίπεδο της μαζικής επικοινωνίας, είναι σαφές ότι το γλωσσικό μήνυμα είναι παρόν σε όλες τις εικόνες: ως τίτλος, ως λεζάντα, ως άρθρο εφημερίδας, ως διάλογος ταινίας, ως fumetto [διάλογος σε μπαλονάκι στις εικονογραφημένες συνέχειες]... Βλέπουμε έτσι ότι δεν είναι εντελώς σωστό να ομιλούμε για έναν πολιτισμό της εικόνας: είμαστε ακόμα, και περισσότερο παρά ποτέ, ένας πολιτισμός της γραφής, γιατί η γραφή και ο λόγος είναι πάντοτε πλήρεις όροι της πληροφοριακής δομής. Στην πραγματικότητα, αυτό που μετράει μόνο είναι η παρούσια του γλωσσικού μηνύματος, γιατί ούτε η θέση του, ούτε η έκτασή του φαίνονται καίρια...».
«...Για τον καθηγητή, όμως, το φοιτητικό ακροατήριο είναι το 'Αλλο αντίτυπο, γιατί φαίνεται να μην ομιλεί -και, άρα, μέσω της φαινομενικής θαλερότητάς του, ομιλεί εντός σας πολύ πιο δυνατά: ο υπονοούμενος προφορικός του λόγος, που είναι ο δικός μου προφορικός λόγος, με πλήττει πολύ περισσότερο, αφού ο έλλογος λόγος του δεν με παρεμποδίζει.Αυτός είναι ο «σταυρός» κάθε δημόσιου προφορικού λόγου: είτε ομιλεί ο καθηγητής, είτε ο ακροατής διεκδικεί το δικαίωμα να μιλήσει, και στις δύο περιπτώσεις οδηγούμαστε κατ ευθείαν στο ανάκλιντρο της ψυχανάλυσης. Η διδασκαλική σχέση δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη μεταβίβαση που εγκαθιδρύει. Η «επιστήμη», η «μέθοδος», η «γνώση», η «ιδέα» έρχονται από σπόντα. Προσφέρονται ως εκ περισσού. Είναι αποφάγια».
Roland Barthes, «Συγγραφείς, Διανοούμενοι, Καθηγητές»
«Σήμερα, στο επίπεδο της μαζικής επικοινωνίας, είναι σαφές ότι το γλωσσικό μήνυμα είναι παρόν σε όλες τις εικόνες: ως τίτλος, ως λεζάντα, ως άρθρο εφημερίδας, ως διάλογος ταινίας, ως fumetto [διάλογος σε μπαλονάκι στις εικονογραφημένες συνέχειες]... Βλέπουμε έτσι ότι δεν είναι εντελώς σωστό να ομιλούμε για έναν πολιτισμό της εικόνας: είμαστε ακόμα, και περισσότερο παρά ποτέ, ένας πολιτισμός της γραφής, γιατί η γραφή και ο λόγος είναι πάντοτε πλήρεις όροι της πληροφοριακής δομής. Στην πραγματικότητα, αυτό που μετράει μόνο είναι η παρούσια του γλωσσικού μηνύματος, γιατί ούτε η θέση του, ούτε η έκτασή του φαίνονται καίρια...».
ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΕΙΜΕΝΟBKS.0340158BKS.0340158BARTHES ROLANDBARTHES ROLANDΦΙΛΟΣΟΦΙΑΚατηγορία: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ •BARTHES ROLAND στην κατηγορία ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ISBN: 978-960-348-325-0 Συγγραφέας: BARTHES ROLAND Εκδοτικός οίκος: ΠΛΕΘΡΟΝ Μετάφραση: ΣΠΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Σελίδες: 198 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Αύγουστος 2007 «...Για τον καθηγητή, όμως, το φοιτητικό ακροατήριο είναι το 'Αλλο αντίτυπο, γιατί φαίνεται να μην ομιλεί -και, άρα, μέσω της φαινομενικής θαλερότητάς του, ομιλεί εντός σας πολύ πιο δυνατά: ο υπονοούμενος προφορικός του λόγος, που είναι ο δικός μου προφορικός λόγος, με πλήττει πολύ περισσότερο, αφού ο έλλογος λόγος του δεν με παρεμποδίζει.Αυτός είναι ο «σταυρός» κάθε δημόσιου προφορικού λόγου: είτε ομιλεί ο καθηγητής, είτε ο ακροατής διεκδικεί το δικαίωμα να μιλήσει, και στις δύο περιπτώσεις οδηγούμαστε κατ ευθείαν στο ανάκλιντρο της ψυχανάλυσης. Η διδασκαλική σχέση δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη μεταβίβαση που εγκαθιδρύει. Η «επιστήμη», η «μέθοδος», η «γνώση», η «ιδέα» έρχονται από σπόντα. Προσφέρονται ως εκ περισσού. Είναι αποφάγια». Roland Barthes, «Συγγραφείς, Διανοούμενοι, Καθηγητές» «Σήμερα, στο επίπεδο της μαζικής επικοινωνίας, είναι σαφές ότι το γλωσσικό μήνυμα είναι παρόν σε όλες τις εικόνες: ως τίτλος, ως λεζάντα, ως άρθρο εφημερίδας, ως διάλογος ταινίας, ως fumetto [διάλογος σε μπαλονάκι στις εικονογραφημένες συνέχειες]... Βλέπουμε έτσι ότι δεν είναι εντελώς σωστό να ομιλούμε για έναν πολιτισμό της εικόνας: είμαστε ακόμα, και περισσότερο παρά ποτέ, ένας πολιτισμός της γραφής, γιατί η γραφή και ο λόγος είναι πάντοτε πλήρεις όροι της πληροφοριακής δομής. Στην πραγματικότητα, αυτό που μετράει μόνο είναι η παρούσια του γλωσσικού μηνύματος, γιατί ούτε η θέση του, ούτε η έκτασή του φαίνονται καίρια...». Roland Barthes, «Ρητορική της Εικόνας» ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΕΙΜΕΝΟ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση