ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΝΕΟΡΕΜΠΕΤΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ

ανεμοδαρμένος

Έχασα τα δυό σου μάτια
και με έκανες κομμάτια,
έχασα τα δυό σου χείλη,
σαν η ρόγα το σταφύλι.
Μ' άφησες χωρίς μια λέξη
κι' η καρδιά μου τα ’χει παίξει,
μ' άφησες και είμαι μόνος,
να με σιγολειώνει ο πόνος.
Είσαι σαν τ' ανεμοδούρι,
ασταμάτητη,
από τις σπρωξιές τ' ανέμου,
ασυγκράτητη.