ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΣΕΙΣ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ

Ο υπογράφων δεν είχε πρόθεση να προβεί στην τρίτη έκδοση της παρούσης μονογραφίας. Οι λόγοι ήταν ότι ο ίδιος θεωρεί ότι το συζητούμενο θέμα του «εγκεφαλικού θανάτου» («εθ», στο εξής) έχει λήξει τόσον από άποψη ιατρική όσον και από άποψη φιλοσοφική και θεολογική. Πολλοί, όμως, Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ιατροί και μη, είχαν διαφορετική γνώμη και παρότρυναν έντονα το γράφοντα να δώσει όλα τα καινούργια δεδομένα που προέκυψαν κατά την τελευταία πενταετία. Όπως αναμένετο, οι προστεθείσες νέες πληροφορίες καταδεικνύουν με τον πλέον πειστικό τρόπο αυτό που αρχικώς διεφαίνετο, κατέστη σαφές στη συνέχεια και τελικώς ομολογείται ακόμη και από ορισμένους υπερασπιστές του «εθ»: Ότι, δηλαδή, η έννοια αυτή υπεισήλθε στην ιατρική για καθαρά χρησιμοθηρικούς λόγους, δηλαδή για την ανακούφιση των μονάδων εντατικής θεραπείας από το «βάρος» των βαρέως πασχόντων αυτών ασθενών και για την εξοικονόμηση πολύτιμων οργάνων για μεταμοσχεύσεις.

Αυτές οι απλές αλήθειες ομολογούνται ήδη από την ad hoc επιτροπή του Πανεπιστημίου του Harvard -η οποία εισηγήθηκε και την καθιέρωση της έννοιας του «εθ»- και υπεστηρίχθησαν διεθνώς με πειστικότατα επιχειρήματα από αντιτιθέμενους στην έννοια αυτή, αλλά ακόμη και από ορισμένους υποστηρικτές της.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ