ΔΙΓΑΜΑ

ΙΙ.
'Ξεφεύγει', 'περισσεύει', ατελής η ρίμα:
λείπει το γάμα, γράμμα της αλληγορίας
γεμάτο απόβλητα κρυφής βιολογίας
ξεφεύγει, περισσεύει, κλείνεται στο ρήμα

γάμος, στο ρήγμα που ρυθμίζει τη ζωή μου,
μέρος του λόγου που αποσκίρτησε και πρώτο
λάθος, μέρος του λόγου που πονώ, γαμώτο,
γάμα που πέπληγμαι και δίγαμα, μικρή μου.

Σπαραχτικό υπόλοιπο θανάτου ο γάμος,
γάμα και δίγαμα, το F, το αρχικό σου
(τι εύκολα που ομοιοκαταληκτεί το 'άμμος'),

και του φωτός το ευ, κλεισμένο στο ντουλάπι,
όπως φωτογραφήθηκε στο πρόσωπό σου,
ξεφεύγει, περισσεύει, ατελής η αγάπη.