ΔΕΚΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

«Κι αυτή η μοίρα που κινεί τα νήματα, που δένει τις ζωές μας και τις ευθυγραμμίζει με τη σοφότερη γεωμετρία, να τέμνονται ή να είναι παράλληλες, να σχηματίζουν κύκλους ομόκεντρους ή τρίγωνα ισόπλευρα, έφτιαξε έτσι τα πράγματα ώστε τη στιγμή που η Χαρά οδηγούσε στο κενό η Φωτεινή να χάνεται στα μάτια του Μάρκου... κι εκείνος στα δικά της».

Στη διαδρομή από το αρχοντικό της στο Νησί ως το διαμέρισμα του τρίτου ορόφου στην Καστέλα, η Φωτεινή Αρχοντάκη έζησε τη ζωή που της χαρίστηκε, με πάθος, πόνο, απόγνωση, παραδοχή, αυτοθυσία και δίχως όρια αγάπη για τη Ζωή.

«Ο Μάρκος και η Φωτεινή δεν είχαν καταφέρει στα νιάτα τους να αγαπηθούν όπως τους άξιζε, γιατί δε γνώριζαν πώς να το κάνουν. Αγάπη μπορείς να δώσεις μόνο όταν την έχεις λάβει. Μόνο όταν έχεις ξεχειλίσει από αυτή, όταν σου περισσεύει. Τότε και μόνο τότε μπορείς να αγαπάς με αλήθεια και ανιδιοτέλεια από τα βάθη της ύπαρξής σου. Κανείς ποτέ δεν κατάφερε να αγαπήσει από το έλλειμμά του. Κι αυτή ήταν η ένατη αλήθεια της ζωής, που η Φωτεινή εκείνη τη στιγμή συνειδητοποιούσε και σημείωνε νοερά μέσα της».