ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΠΟΥΤΙΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΧΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ

Ο Aνθρωπος δίχως πρόσωπο είναι η ανατριχιαστική εξιστόρηση της διαδικασίας μέσα από την οποία ένας χαμηλόβαθμος πράκτορας της KGB αναρριχήθηκε στην προεδρία της Ρωσίας.

Το 1999 η "οικογένεια" που περιέβαλλε τον Μπορίς Γέλτσιν άρχισε να ψάχνει διάδοχο για τον ασθενούντα πρόεδρο, η δημοτικότητα του οποίου συνεχώς έφθινε. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με ελάχιστη κυβερνητική εμπειρία, πέρα από τη θητεία του ως αντιδημάρχου της Αγίας Πετρούπολης και ένα σύντομο διάστημα στη θέση του διευθυντή της μυστικής αστυνομίας, έμοιαζε ωστόσο η τέλεια λύση: ένα "απρόσωπο" πλάσμα που ο Γέλτσιν και οι στενοί του φίλοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να διαμορφώσουν κατ' εικόνα τους. Ξαφνικά το αγόρι που είχε μεγαλώσει στις σχολικές αυλές του μεταπολεμικού Λένινγκραντ παίζοντας ξύλο και κάνοντας όνειρα να κυβερνήσει τον κόσμο έγινε δημόσιο πρόσωπο και η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε στα ύψη. Η Ρωσία και μια ξελογιασμένη Δύση ήταν αποφασισμένες να βλέπουν στο πρόσωπό του τον προοδευτικό ηγέτη των ονείρων τους, ακόμα και όταν, με ανελέητη αποτελεσματικότητα, ο Πούτιν ξήλωνε τα μέσα ενημέρωσης της χώρας, αποσπούσε δια της βίας από την ανθούσα επιχειρηματική τάξη τον έλεγχο και τα πλούτη της και αποδεκάτιζε τους εύθραυστους μηχανισμούς της δημοκρατίας. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ουσιαστικά κάθε εμπόδιο για την αχαλίνωτη κυριαρχία του απομακρύνθηκε και κάθε αντίθετη φωνή φιμώθηκε, με τους πολιτικούς του αντιπάλους και τους επικριτές του να οδηγούνται στην εξορία ή στον τάφο.

Ως δημοσιογράφος που ζει στη Μόσχα, συγγραφέας βίωσε από πρώτο χέρι αυτή την ιστορία και για τον Aνθρωπο δίχως πρόσωπο χρησιμοποίησε στοιχεία και πηγές που κανένας άλλος συγγραφέας δεν έχει αξιοποιήσει. Η εξιστόρηση του τρόπου με τον οποίο ένας άνθρωπος "χωρίς πρόσωπο" ελίχθηκε για να φτάσει στην απόλυτη -και απόλυτα διεφθαρμένη- εξουσία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά ενός κλασικού πεζογραφήματος.