ΑΥΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Η Αυτο-κοινωνιο-παραμυθία, λέξη φτιαγμένη από τρεις λέξεις, είναι μια αυτοβιογραφική ιστορία αγάπης φτιαγμένη από πολλά πρόσωπα, όπως όλες οι ιστορίες αγάπης - ποτέ δεν αφορούν μόνο τους πρωταγωνιστές τους. Είναι ένα βιβλίο μικρού σχήματος -τσέπης. Να χωράει σε μια τσάντα με τα απαραίτητα, τα πιο σημαντικά, π.χ. την ταυτότητά σου. Ό, τι θες να σώσεις σε μια οριακή κατάσταση- λόγου χάρη σε μια πυρκαγιά. Οι βιβλιοθήκες καίγονται στις πυρκαγιές. Η Αυτο-κοινωνιο-παραμυθία είναι αυτό ακριβώς: η ματιά πριν την εκκένωση. Η απάντηση στην ερώτηση: τι θα ήθελες να σωθεί.

Είναι όμορφη η βραδιά, παρά το κρύο. Τα αστέρια τρεμοπαίζουν στο πανί, ακρωτηριασμένα - κορώνουν, σκορπούν τις σπίθες τους και σβήνουν πριν τους αγγί¬ξει το βλέμμα. Σαν ψάρια -αφρόψαρα που χάνονται στον ανακατεμένο βυθό. Βοηθώ την Αμάντα να κατεβάσει τα ρολά του μαγαζιού και ακούω το κλικ του λουκέτου, η Αμάντα μετακινεί τη βέσπα της στο οδόστρωμα και σκουπίζει τη σέλα, καβαλάμε και την πιάνω από τους γοφούς - σαν να είμαστε στο κρε¬βάτι. Είναι αλλιώς όταν δεν είναι φαντασί¬ωση - οι αισθήσεις εκφράζονται με μεγαλύ¬τερη φαντασία. Η Αμάντα βάζει ταχύτητα και ξεκινάμε.