ΑΣΠΙΣ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ (ΗΟΙΑΙ) ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

... την ίδια στιγμή και ενώ στα γήινα πεδία συνέβαιναν όλα αυτά, ψηλά στα Ολύμπια δώματα, στην αιθερική του κατοικία, άλλα συλλογιζόταν ο μεγάλος Ζεύς. Έβλεπε τον κόσμο κι ένοιωθε βαθειά μέσα του πως κάτι του έλλειπε. Υπήρχε ένα κενό που κανένας θνητός δεν μπορούσε να καλύψη. Έβλεπε πως οι άνθρωποι βάδιζαν στην καταστροφή τους κι αισθανόταν πως κάτι έπρεπε να κάνει. Κάποιος έπρεπε να τους σταματήσει. Αμέσως, μέσα από την διαυγή καθαρότητα των αιθερικών πεδίων, ο Ζεύς εννόησε αυτό που έπρεπε να κάνει. Θα γεννούσε έναν γυιό, έναν ήρωα που θα μετέφερε τις δικές του θελήσεις στο γήινο επίπεδο, και που θα ενεργούσε για λογαριασμό του, μιας κι ο ίδιος ήταν αδύνατον να φανερωθεί μέσα στην μεγαλοπρέπειά του.

Έπρεπε όμως να βρεθεί η κατάλληλη θνητή που θα μπορούσε να γεννήσει τον υιό του μεγάλου θεού. Έπρεπε να βρει μία παρθένα ανέγγιχτη από θεό ή θνητό, αγνή κι αμόλυντη. Έπρεπε όμως να βρει και την κατάλληλη οικογένεια, άξια για να αναθρέψει με ανάλογο τρόπο το νεογέννητο θείο βρέφος. Πολλές φορές αθάνατοι, θεοί και θεές, πόθησαν θνητές ή θνητούς, και πολλά παιδιά γεννήθηκαν από τις θείες ενώσεις. Εδώ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, έχουν άλλη βαρύτητα. Πρόκειται να γεννηθεί ο υιός του Διός, για αυτό τόσο η θνητή μητέρα του όσο και ο θνητός πατέρας του θα πρέπει να πληρούν πολλές και σπάνιες προϋποθέσεις.