ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Η Σοφία των αρχαίων Μυστηρίων γαλούχησε και γιγάντωσε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και ενέπνευσε τη σκέψη των μεγάλων φιλοσόφων της Αρχαίας Ελλάδας. Η σφραγίδα της διαφαίνεται ανάγλυφη τόσο μέσα από τους Προσωκρατικούς Φιλόσοφους, όσο και μέσα από τον Πλάτωνα και τους Νεοπλατωνικούς. Πάντοτε την προσέγγιζαν ορισμένοι πνευματικοί άνθρωποι, ενώ οι περισσότεροι διδάσκονταν από τους μύθους.

Το δυναμικό ρεύμα της μυστηριακής παράδοσης άσκησε, όπως ήταν φυσικό, βαθιά επίδραση στη διαμόρφωση του χριστιανικού δόγματος, αλλα ταυτόχρονα φάνηκε εξαρχής η ουσιαστική τους διαφοροποίηση. Παρόλο που τα Ευαγγέλια και τα άλλα ιερά εκκλησιαστικά κείμενα διαπνέονται απο παρόμοιες πνευματικές αρχές, ο Χριστιανισμός απευθύνεται πλέον προς ολόκληρη την ανθρωπότητα. Παύουν να υφίστανται οι μυστικές μυήσεις στα άδυτα των ναών και ο Χριστός γίνεται ο μέγας λυτρωτής όλων, το αρχέτυπο προς το οποίο οφείλει να τείνει κάθε άνθρωπος, ενώ το Μυστήριο του Γολγοθά ανάγεται σε υπέρτατο πρότυπο μίμησης για ολόκληρη την ανθρωπότητα.