ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ

Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα;

Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθεί να απαντήσει ο Ρώσος στοχαστής Μιχαήλ Επστάιν στο παρόν βιβλίο.

Στα έξι δοκίμια που δημοσιεύονται εδώ, ο αναγνώστης δεν θα γνωρίσει απλώς τους βασικούς άξονες της σκέψης του Επστάιν, που παρουσιάζεται εκτενώς στην Ελλάδα για πρώτη φορά, αλλά και θα παρακολουθήσει μια πανοραμική ιστορικο-κριτική και ταυτόχρονα θεωρητική αποτίμηση σημαντικών ρευμάτων του προηγούμενου αιώνα όπως, μεταξύ άλλων, ο μαρξισμός, η ψυχανάλυση, ο υπαρξισμός, ο δομισμός, ο μοντερνισμός, ο μεταμοντερνισμός.

Πρόκειται για την κριτική, πρωτότυπη και πραγματικά ανθρωπιστική σκέψη ενός σύγχρονου διανοούμενου για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας.