ΑΝΕΥ ΕΛΥΤΡΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ

Ας μου επιτραπεί ο ενικός αριθμός, σε πρώτο πρόσωπο παρουσιάζω τα βιώματα της νεότητας τότε, τώρα, μετά, σε σουρεαλιστικό (υπερρεαλισμός) ποιητικό λόγο. Με μεστότητα χωρίς περικάλυμμα, δίχως φτιασίδια. Λέξεις χωρίς συνάφεια, όπως τις εικόνες του ονείρου. Με λυρικά έντονα συναισθήμτα, δηλ. γεγονότα με σαφήνεια και καθαρότητα, ακατάληπτα, αλλά ζωντανά, όσο και στο όνειρο. Κυριαρχεί η υπερπραγματικότητα, γιατί είναι η ουσία των πραγμάτων. Και είναι φυσικό η φαντασία να ακούεται σαν παραμιλητό.