ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

ΟΤΑΝ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ένστικτα, διαισθήσεις και προαισθήματα πηγάζουν από μια βασική ιδιότητα του χρόνου, η οποία καθίσταται προφανής μέσω της πρόσφατης επιστημονικής εργασίας (1996-2000) του δρ. Garnier Malet. Η ροή του χρόνου δεν είναι σταθερή. Επιταχύνεται μέσα σε μη αντιληπτά ανοίγματα, τα οποία επιτρέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών με το παρελθόν και το μέλλον.

Καρπός αυτής της ανακάλυψης, το βιβλίο Αλλάξτε το Μέλλον σας μέσα από τα ανοίγματα του Χρόνου των Lucile και Jean-Pierre Garnier Malet μας παρέχει τη γνώση για να δημιουργούμε και να επιλέγουμε, ανά πάσα στιγμή, το βέλτιστο μέλλον μας. Με πρακτικές οδηγίες, οι συγγραφείς καθοδηγούν τον αναγνώστη στην αξιοποίηση αυτής της θεμελιώδους ιδιότητας, της Διττότητας του Χρόνου, έτσι ώστε όχι μόνο να ανακαλύψει τον σκοπό της ύπαρξής του αλλά και να βρει μια νέα ισορροπία, τροποποιώντας κατάλληλα το μέλλον του πριν ακόμη το ζήσει!

Ένα επιστημονικό βιβλίο μεγάλης εμβέλειας, ωστόσο απλό και πρακτικό. Για τον Έλληνα αναγνώστη, το έργο του δρ. Garnier Malet έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον: δείχνει ότι τα γράμματα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αντιστοιχούν στις γεωμετρικές μορφές των μαιάνδρων του χρόνου, σύμφωνα με τη θεωρία της Διττότητας. Eπομένως, η γλώσσα αυτή έχει συμπαντικές καταβολές -άρα δεν μπορεί παρά να είναι προγενέστερη όλων των άλλων-, γι' αυτό και κάθε λέξη της κωδικοποιεί το βαθύ νόημα αυτού που εκφράζει.

Δεν είναι εκπληκτικό να ανακαλύπτουμε ότι ο Πλάτωνας γνώριζε τη διττότητα των χρόνων; Στο βιβλίο αυτό θα σας αποκαλύψουμε ότι μια ακατανόητη φράση του από το έργο Τίμαιος εκφράζει έναν αυστηρό επιστημονικό κανόνα, ο οποίος απορρέει από την κίνηση διττότητας των σωματιδίων. Αυτή η καινούργια έννοια που θα σας εξηγήσουμε με πολύ απλά λόγια ήταν γνωστή στον Πλάτωνα πέντε αιώνες π.X.:
«Είναι οι διαιρέσεις του χρόνου», λέει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο (37e). «Το μέλλον και το παρελθόν είναι επίσης μορφές του χρόνου, τις οποίες εμείς -χωρίς να το καταλαβαίνουμε- αποδίδουμε εσφαλ¬μένα στην αιώνια ουσία, αφού λέμε ότι αυτή ''υπήρχε'', ''υπάρχει'' και ''θα υπάρχει'' πάντα, ενώ το σωστό είναι να λέμε μόνο ότι ''υπάρχει''.»
Από το βιβλίο